http://vancouverisland.travel/itineraries/victoria-to-tofino-ucluelet/?asset=1192-ig-17901357709403001
daar in de verte
het groot wetende veld
wordt een held ingewijd
de tijd komt en gaat
hier bestaat de leegte
in alle volheid
doorheen de tijd
met niets dan minder
uit meer en verder …
de dansende Hertman
kan het voortbrengen
en leren aan hem
die met open hart
het vergeten weten
wil doorleven
hem wordt gegeven …
tussen de wolken
droom ik zweeftijden
we strijden voor vrede
lichte momenten
in vrijheid jij
verblijdt mijn hart
schaduwen van boven
en beneden
kleuren de avond
en vroege morgen
Sylvia Reijbroek
rood, oranje, wit en blauw … in de verte die ene rots
in de branding
als hoop op herstel
van de wet van het land
in het midden van het veld
een enkele voetbal
het zwart rijke van het lava
vol contrast met het rood
van deze verloren voetbal
geen mens te zien
je leefde je laatste jaar
in een zo een zwaar perspectief
je had je kinderen en kleinkinderen lief
hief je stem zonder verstaanbare klanken
je laatste worden aan ons
Geniet er van
op huwelijksreis nooit aangekomen
waar dromen opnieuw in duigen vielen
wielen keerden en we leerden
hoe een reisverzekering een herinnering
als een tinteling in een zinderende zon
op ons netvlies wist te schrijven
hoe verblijven in de levenspijn olie en azijn
over een salade van liefde en verbinding
met familie wist te schrijven
toen nog …
Wat beweegt daar in de tuinen
van de stille Patriottenlanden?
Een poes, een egel, vlinders en bijen
we vlijen ons neder ter nachtrust
als een jarige tiener het leven kust
en alle rust uitblust met muziek
geproost en gejoel
je raakt een snaar
ik ruik gevaar
maar kan niet zomaar
van daar naar hier
en omgekeerd
ik zoek vertier en afleiding
maak een buiteling in gedachten
de vaststaande normen op hun kop
werelden op de schop en een stop
voor het vertrouwde denken en weten
vergeten de illusie van onvoorspelbaarheid
in een overgangstijd waar waarheid voorgeschreven
wordt is de wijsheid en het dieper weten
uit verbinding overschreven door een
digitale transhumane werkelijkheid
die de menselijkheid heeft overschreven
https://nl.wikipedia.org/wiki/Cognitieve_dissonantie
In de psychotherapie en psychiatrie wordt ook gesproken van cognitieve dissonantie. Bijvoorbeeld als iemand een langdurig traumatische ervaring heeft moeten ondergaan die volkomen strijdig is met wat algemeen gedacht wordt over wat moreel aanvaardbaar is. Dit kan bij het slachtoffer leiden tot verandering van die algemeen geldende opvatting. Het slachtoffer gaat zonder dat hij (of zij) daar erg in heeft positiever denken over de motieven van de dader aan wie hij of zij onderworpen is. Dit kan optreden bij gijzelingen (het stockholmsyndroom) en bij langdurig huiselijk geweld zoals bij seksueel misbruik van kinderen.
zacht rollen de druppels
over uitgedroogd blad
nat de buiten gelaten was
zopas de duistere elementen
voor wat luttele centen
vervangen en opgehangen
in het rariteiten kabinet
waar de geboorte
van mijn moeder
de gang naar het leven
voor mij voortbracht
wacht deze maandag
ademloos drukkend
op een stap in het
licht vanuit duister
luister naar de vogels
windstille knisperingen
van verdroogd appelboomblad
daar zachtjes neer gevleid
onder de drempel
amper een stempel
gedrukt op de dag
lag een gouden schat
verborgen
in de zonnewind
dans je met mij in de zon
voel je de druppels regen
fietsend langs de Mark
springen sparkels op
in mijn dankbaar hart
thuisgekomen stromen
tranen van onderweg
uitleg daar gelaten
spelen wij met alles
wat het leven
van mijn oma’s door mij heen …
alleen vandaag opnieuw
de vraag
waarom?
door de regen heen
alleen op de fiets
niets weerhoudt
het leven van blijdschap
in eenvoudig bewegen
en vol-ledig zijn
met de elementen
de bomen
bloemen en mijzelf
in ont-moeten
met soms
een Ander
een vorm
een norm
een storm
geboren
uit stilte
vilten wij
dekens
laat de ziel zingen
fluisteren in je hart
verwar geen ratio
met wijsheid
laat de ziel wijsheid
fluisteren in je hart
deel deze voluit nu
in deze tijd
Vederlicht
gedichten
en gevoel
tastend
gedeeld
met een wonder
van leven
uit beton
Compositie :Anja. Foto Mark Werkman
Natuur sterker
dan vestingswerken
door mannen
ter oorlog
gemaakt
De vrouwen ontvangen
het leven en zien de engelen
de zachte wind (s)temmen
dans lieve kind
hervindt de stilte
van het leven
op het grasveld
welgeteld een
moment geluk
vol spel en dans
in het midden lichte liefde
foto: Mark Werkman
er is een tijd
van komen en gaan
we bestaan
bij de gratie
van een na-tie of zie
staat
laat
het oude kennen los
vervang hem door
haar wijsheid
neem de tijd voor balans
tussen beide
het bevrijd je
voorouderlijke fluisteringen
verduisteren de helderheid
omdat ze vandaag de tijd
nemen om te verwarren
we sparren met hun verhaal
en nemen onze eigen taal erbij
zo zetten wij alle generaties vrij
nabijheid in volkomen vrijheid
in de hitte
zinderen
de bladeren
dor en droog
eten merels
van onrijpe appels
vliegen bijen, hommels
en vlinders
af en aan de lavendel
de triangel
een melodie
danste plezier
in het orkest
waar koper
nog steeds de
boventoon voerde
en gezette
blazers steevast
twee stoelen
nodig hadden om
hun partijtje te
kunnen aanschuiven
niemand kende
de componist
en waar de tonen
vandaan kwamen
heeft niemand
hen ooit gemist
er was geen muziek
voor geschreven het
geheim plezier kwam
pas tot leven als de
dirigent de triangel
een tik had gegeven
wil melker
17/07/2022
de beweging
ging van buiten
naar binnen
en terug
tonen werden gezet
er werd gelet op de groep
niet om de roep
van de ziel
toen de stem werd gedempt
een witte jurk en bestemt
tot bespelen
van een triangel
werd de angel
van zuivere ziels-tonen
nog niet gesmoord
ongehoord de blijdschap
in vervu(i)lde boodschappen
zoek hoog
vlieg laag
vraag niet
adem liefde
uit de zon
adem rust
uit de maan
zoek hoog
vlieg laag
vraag het
ze fluistert
de wind
stapt over mos
brengt ons
naar eeuwenoude
bomen en ruïnes
tussendoor
een vogel
de bloemen
naast oude
regels uit
vergeten
weten
ik gaf het beste
nam het leven
verdedigde met hand en tand
de duisternis der dingen
in het fluisterzingen van het woord
tot mijn hoofd gesproken
ik gaf het beste
nam het leven
verdedigde met hand en tand
de ware aard der dingen
in het fluisterzingen van de wind
tot mijn ziel gesproken
Je maakt de ander
onderwerp van jouw waarheid
tijd van helen en delen
van waar ooit liefde bestond
rondom het wenen
verschijnen benen
ze wandelen hun eigen weg
trouw aan het doel
dat voor ogen lacht
het mag iets kosten
daar het leven is omgeven
door enkel en alleen jouw doel
in liefde en respect
voor al wat is
inclusief de waarheid
Laat ze praten en liefde met haten
vermengen
plengen offers met schuld
mijn geduld is op.
in het midden van het niets
is er iets dat glimt in het duister
een wegwijzer bij volle maan
is soms krachtiger dan volle zon
ik kan en kon de woorden niet meer vinden
opwinden is een gegeven dat is gebleven
in een nagel aan zijn doodskist
het wandelt en ademt nog en is de lijn
met de liefde reeds lang verloren.
zingt en springt
bezingt de straat
op dat klein
zwart rode fietsje
pielemuis …
tadiedadieduis
pielemuis …
pladiebladieduis
drie kinderen tasten
tonen en klanken
blank bruine armen
zwermen doorheen
de straat en de kleuters
zoeken, peuteren klanken
piele piele piele muis
is niet ver van huis …
een bekentenis
over de betekenis
laat zich raden
we spelen samen op het plein
zijn in het lichte midden verdwenen
er verschenen schaduwen van
afschuw en duwt het niets op de spits
er zijn grote beelden verschenen
over die horror verhalen op straat
hier staat een geheim op
uit het duister en ik luister stil
de wil om te leven is gebleven …
samen dansen we arm in arm, warm
passen we de liefde en gebeden
toe tot het midden beneden is
foto: Mark Werkman
als je mij de mond snoert
beroeren wij de hemel
met een stil gebed en letten
op het gedeelde leven
om het even of wij kiezen
verliezen wij het overzicht…
het licht raakt hart en ziel
bevallig viel een koningin
uit de hemel
voor mijn voeten …
ving de schone juffer aandacht …
een controle project
via overgenomen
gedachten en mensen
de programmamaker
tekent en betekent
de beelden die komen
over schermen en
benoemen dat zij
gaslighting kiezen
als doel, via het middel
van hersenspoeling
met de bedoeling
verdeeldheid en verwarring
te zaaien …
te verwonden …
Je vertelt steeds
weer dat de ander
niet oké is
als jij het antwoord
mist op een vraag
je angst voor verlies
van controle vandaag
vanuit trauma van gisteren
en misleiding is de muur
die je onder puur weten
verbergt
tot je getergd wordt
door levensvragen
die het wagen je laatste zekerheden
naar beneden te halen
we halen allemaal weleens
uit onvermogen afweer uit de kast
het past niet
de vragensteller te vermoorden
we boren liefde aan …
kijken naar de olifant
met en zonder blinddoek
later is niet nu
de jus op de aardappel
verzacht de hardheid
van de ruwe schil
In liefde voor het leven
omgeef ik mij met inspiratie
en zuivere verbinding
met een open hart
integriteit, respect
voor jullie allen
stop ik met deze klus binnen de HdjA
als iemand de groep wil overnemen
stuur me dan een berichtje
in liefde voor het leven
respect voor al wat is
in mij zelf
en in jullie
de overvloed
inherent
in jou en mij
aanwezig
de wijsheid
in balans
in jezelf en
rondom jou
waar anderen
hun gelijk in duizend woorden
te kijk zetten
rest mij slechts
de eenvoud
van pure liefde
ga voor gerechtigheid
neem de tijd en evenwichtigheid
leidt tot ont-lijden
we bevrijden onszelf
van dwaze dwaalsporen
waarna we verloren raken
op onszelf op te rapen
in het woud van oorsprong
praktische daden
geïnspireerde bewegingen
bezingen de zomerdag
waar vakanties aanvangen
verlangen naar samen
rust en genot
als ik vooruit loop
de muren rondom sloop
en mij afscherm
bescherm tegen aanvallen
waar vazallen van het duister
hun luister tooien
gooien we ballast af en
laten de aarde transformeren
we jongleren met vertrouwen
het gevangen zijn
in een web van leugens
een net van intriges
het weten dat je vrij bent
je ziel eindeloos is en groter
is dan je denken kan zijn
tot je leert dat leven
zonder letters de ketters
kan verslaan door voortaan
de oorsprong te herkennen
en jouw Goddelijke vonk
in jou te zoeken en leven
dromen en inzichten
bekomen het ego
soms zeer slecht en legt
oud trauma’s soms
keihard bloot
uitvergroot is de man
verkracht in zijn roeping
eigenlijk de vrouw nog meer
een stem fluistert via
de wind en het kind
wil en kan het verstaan
de kraan naar het horen
is voor velen verloren
de mens die het kan, heeft
niet geleerd
waar het verkeerd
kan gaan
anders dan de enkeling
die het weet vanaf
de eerste aardse adem
misleiding heeft geleefd
en heel bescheiden alleen
voor zichzelf
naar deze oer-droom leeft
en in woorden en kunst
de kennis dienstbaar deelt
waar dromen en gedachten
uitwaaieren en de wereld
raken
draken hun vuur spuwen in
een zachte deken vol passie
waken
de zielen die zoeken en tasten
naar de balans, vrede en liefde …
we dansen en drijven
mee op de wolken
en wateren waar winden
onze veder-licht-heid
zoeken en vinden ..
de vrouwe die schept
bedrogen door een Slang
hang naar meer weten
dieper ervaren er waren
omstandigheden in het verleden
die nu omgebogen mogen …
de vrouw die baart
gedragen dat lief kind
hang naar meer weten
dieper ervaren er waren
verbeeldingen in het verleden
die nu aangedragen worden …
he lief mensenkind
waar bevind jij je?
neem je rugzak op en ga
besta in verbinding
en los van alles
op eigen benen
handen geheven naar
de hemel en je haren
varen naar de dromen
die voor jou gereed …
alleen met de vogels
de zon en werkzaamheden
in de vinex straat
een man die op scherp staat
overprikkelend en overladen
baden in stilte
maar niet zonder duistere
ruimten waar zon buiten
en dromen binnen …
Do no harm
Het is niet geoorloofd, andersmens eigendommen, politici en ambtenaren schade toe te brengen …
.
omgekeerd lijkt alles te mogen …
.
Kinderen uit huis om schulden
die toeslagen en misleidende
computer markeringen als ellende
in ongekende omslagen windt
.
Do no harm…
.
als je dat over een massa uitspreekt
breekt er een moment aan
dat je vooral zelf het voorbeeld
zult mogen geven
.
even nog
.
is mijn geduld
.
als gekruld gehakt
verwondering
om een kolibri-vlinder
die op lavendel
landt
als wijsheid mensen kan
en wil verbinden
verslinden de wolven
het laatste wild
gevild en verstild
Zij schouwen naar
de verschroeide aarde
die geheimen bewaart
vergaren de wijsheid
nemen de tijd en bidden
te midden van waanzin
kun je vergeven
en nieuwe tapijten
weven
kun je anderen
laten zijn in hun pijn
zonder
oordeel dat zij azijn
pissen, laat hen vissen
in water
bemoei je niet met de ander
als je niet de empathie hebt
en laat zijn
wat de pijn van de ander
werkelijk is en raakt, laat
uit-spreken
Jan je was twee lange te korte jaren
in Houten
Hier kon je aan het ondervinden …
Hoe welzijn, zorg en cultuur
een bijzonder huwelijk zijn
aangegaan
Het bestaan van welzijn
en het hogere goed van zingeving
is een subjectieve beleving
Wat wij delen is liefde voor de natuur
die zo puur en krachtig een moment van
stilte en voor de schrijver
inspiratie geeft.
Vandaag weef je verder met zorgvraagstukken
daar waar je het gelijk met geld en besturen
buiten de muren van je eigen huis
naar binnen en buiten weet te brengen …
Dank voor je inzet voor de Houtense cultuur
en heel veel geluk met je verdere werk-zaam-heden
Ria: Wethouder van Cultuur
een grote overwinning
duur en zuur betaalde
nederlaag of toch grote winst
Kinderen lopen met het badwater weg
maar weet dat het bruisend inspirerende
van cultuur, op den lange duur, de aderen
waar het bloed door stroomt, verruimt
Weet dat scheppingskracht en humor
helend en zalvend werken op de geest
hiermee geneest het veelal
onzichtbare wonden, indien zuiver
en liefdevol gedragen en gebracht
Heel veel succes Ria
Vlieg je mee
hoger en dieper
gaan we
vandaag
na de regen zon
vooruit dan maar
een paar minuten
pauze
ondertussen bloeien
duizenden bloemen
zacht wandelen wij
door de beregende
achtertuin met
bloemen die stralen
bladgroen dat groeit
bloemen zij geuren
en beuren ons op
in volle schoonheid
genietbaar-heid-tijd
kruiden fluisteren
hun geheimen in een
delen van vele
gezonde elementen
die gekend zijn
in samengaan …
zacht de wind
ontvangen
verlangen
voeden
en pijn laten
in gesprek
met de elementen
voorbij het denken
vormen wij samen
een scheppend
ballet
vlinderkinderen
landen op hun waardigheid
zeldzame zinne
deze regenbui
verwachtten appel bomen
al geruime tijd
een kruising waar wegen
samenvloeien en uiteen lopen
benepen bekopen wij
de onderliggende hypnose
we kiezen een afslag
dieper in, met de massa
of heel alleen met
een enkeling die ook
nog zelf kan, wil, moet
denken en waarnemen
wat er onder de voeten rolt
gevaren die dreigen
(n.a.v. een interview met Desmet)
Just a fingertip
my lips filled
with questions
some interesting
wispers
from the wind
in het zacht ontwaken
waken zonnestralen over
de droge bladeren van
een appelboom die hoog
boven alles uit troont
er wonen dieren in
ze dansen in het ochtendlicht
een gedicht geschreven
door vele vleugels
en spinnenragdraden
in het midden
verreizen de stralen
van een zwarte zon
op mijn balkon
een blauwe lucht
licht in vogelvlucht
in de diepte
bewegen wezens
vanuit oertijden
zij bevrijden met de hemelen
een uiterste wijsheid
buiten woorden om
Als verbinden en liefde
verstoten en bestelen wordt
is het dan liefde
of inmiddels haat?
Als je me vraagt wat me
bezighoudt en ik stuur je
een tekst
die me raakt
tot nadenken stemt
wil je niet kijken
wordt je ‘boos’
dat mag nog steeds.
Vraag me dan niet
hoe het met mij gaat
als je niet wilt weten
wat het hart raakt
wat mijn ziel zingt
Vraag me dan nooit meer
hoe het met mij gaat …
zeg me nooit meer …
dat je van me houdt
Zeg me liever niet
dat ik me moet bekeren
want zo een geloof
in dogma’s en groot gelijk
is het jouwe
niet het mijne
We hebben slechts gelijk
in het ene moment
dat we de waarheid
van toen uitspraken
of nu spreken
Van mij mag je denken en zeggen
wat jij wilt
zolang jij deelt en niet vindt
dat een ander
gelijk moet denken aan jou
Dat een ander de door God gegeven
talenten niet mag inzetten
omdat jij het niet
kunt aanzien
Niet kunt aanzien
met je Bijbel in je hand
die je zo anders leest
en begrijpt dan wij
laat ons zijn
zo wij jou laten
en laten we in liefde
en vrede leven
laten we het verschil
zorgvuldig benoemen
de vingertoppen raken
van mij naar jou
waar jij steeds
vier handen af wil hakken
met de Bijbel
in je hand
water en vuur
verbonden
met de luchtige
sprongen
van een (angst) haas
die verdwaasd
op de fietsende
heksen reageert
het haasje
loopt over
het zandpad
en rent
het land in
te bang
voor de heks
op haar fiets
sta jij nog in je eigen schoenen
na eeuwen beïnvloeding van het duister
luister je nog naar je oorsprong
weet je waarom je hier nu bent
ongekend je levenskracht, zij wacht
op een herkenningsteken
dan breken wij vrij
dansen, zingen en vieren
Hoe licht
een gezicht krijgt
in een steen
de sensatie van een zomermorgen
waar de dauw de bloemen heeft
begroet en verfrist
waar bladeren van bomen
krullen en traag regen roepen
poepen vogels op de tafel
in hun vlucht van en naar
de bessen van de krentenboom
loom gevoel met een doel voor ogen
met droge voeten de tocht door
de schaduw gaan
met de geliefde
draaiende zoekende tastende
brakende verslindende monsters
tot in het einde der aarde
bewaarden wij het lint en vindt
een elf onder het gewelf van een grot
de toegang tot de gouden sleutel
voor liefdevol creërend leven
een staande man
omarmend door
andere staande
wezens …
ademloos
rustgevend
levensbelang
lang
lang
geleden …
wisten mannen en vrouwen
hoe het onbehouwene
in zichzelf
te dempen
draag mij naar buiten
als het binnen te heet
onder de voeten wordt
als het buiten nog heter is
geef mij dan zuiver water
en een fluisterende wind
Laat mijn adem
jouw beademen
sprak de schepper
in een bedoelde
dageraad zag zij
dat hij haar
evenbeeld was
en deelde haar
liefde
onvoorwaardelijk
tot het aardrijk in oorlogen
geraakte en draken
met mensen gingen
mengen
ze brengen niets
dan degradatie en geweld
we tellen terug
keren om en zeggen
Nee!
een knipoog
uit het verleden
met een blik
op vanmiddag
en morgen
in ogenschouw genomen
dromen de libelles
en waterjuffers
met mij, tussen bunkers
waaruit zelfs vandaag
bloemen bloeien …
draai en laaf je
aan het ritme
dat de boezem
opent en genereert
het leert ons
wederom om op
te staan in
samengaan
we bestaan
in materie
en dichtheden
uit verleden
en morgen
leeft het heden
waai mij de liefde
en wijsheid in hoofd
hart en handen …
waar voeten de straat stenen raken
of stenen voeten dragen en kussen
in hun helende dans voor dieper
geweten en vergeten gedraai …
hier maait een middag, zijn ochtend
woorden voor klanken weg en laat
de mensen achter met hoog en laag
onvermogen om de diep gewortelde
aangeleerde overtuigingen in een
dankbare buiging over te laten aan
wat zich aandient en zo verdient
de middag een plezierig plagerig applaus
droom
met de dieren
plezier
in elk
moment
van de dag
en nacht
dans met mij
en zet jezelf
vrij en vlieg
door werelden
en tijden heen
culturen leren
van elkaar in
zomaar een zondag
middag in Lochem
en de uil
zit wijs
te zijn
staart krachtig
naar dat
wat daar
voor mensen
onzichtbaar
gevaar is
ik zwem
in de dag
mag
buiten spelen
en delen
tussen
culturen
vuren branden
in ons hart
als we de roep
traag volgen
draag de kracht
die in jou wacht
met trots
en passie
open je hart
voor jouw wegen
tegenover
licht
kan
duister
weinig
helder zichtbaar
de dolle dwaalwegen
tegenover een
vrijwel onzichtbaar
gras-bloemen pad
de brede weg prominent
zichtbaar aanwezig
tegenover een zacht
blote voeten veldje
waar je zelf je weg
tastend mag bepalen
omringd door dieren
en planten die je niet
meer kunt herkennen
opnieuw verbinden
vraagt moed
geloof je
het leven
beweeg je
mee en draag
je de gedaante
staande
aangaande
het dieper
weten
en ware liefde?
het traag over vliegen
wandelen over mos
in diepe wouden met
moeder Jaguar
en de zwarte Poema
doe maar en adem
de vergezichten
in en uit
beschrijf mij
de zielsdiepte
die bovendrijft
en inlijft
vanuit wetende
liefdevolle
verbinding
voorgeleefd
door het kleine
onbevangen kind
dat de weg
nog kent
en ons leert
hoe de ziel
te verbinden
tot in ogenblikken
bewandel de wegen
die tegen bewogen
dagen in
heelheid manifesteren
tot in de ziel
voeten die harten
vandaag de dag verbinden
gelijk thuiskomen
leef je me traag
overeind
uit modder baden
geladen
met misleiding
midgard wekt
bewustzijn uit pijn
van eeuwen
beweeg jij mij
vrij tot in de toppen
van mijn levensbergen
verbergen wij de
kracht nog
ik vecht tegen vocht
vol gif en kwaad
laat het gaan
en beweeg met jou in mij
en mij in jou
trouw aan het tapijt
geweven doorheen levens
de morgen roept
snoept elementen
van lichte liefde
de ontbijttafel verstopt
in een koele kast en
een aanrechtkasje
de dag breekt aan
we staan gereed
het is soms heet
onder de voeten
op een klein groen grasveld
wandelen drie wezens en
een blauw-zwarte bal
een wandelende sinaasappel
trotseerde de juni kou
jongleerde met de voetbal
het zal je straat maar zijn
honing en azijn bij wegwaaiende
ballen en vazallen met
een klaterende lach
vol spelende oranjes
op het groen gemaaide veld
geef me een uurtje
om een vuurtje te maken
met water te overgieten
we genieten de dag
en mogen samen leven
de overgebleven resten
transforemeren naar
een hoger doel
waar heeft een mens
het recht vandaan
om ongevraagd een ander
familielid
zonder vraag te corrigeren
een broeder van mening
dat hij dat recht heeft
veegt het Bijbels perspectief
van tafel als het
om het eigen ego gaat
zijn overtuigingen als enige
algehele waarheid op tafel
te leggen en als de familie
niet luistert, wordt hen
gezegd hem met rust te laten
en zich te bekeren
daar het nee van de rest
zijn gezondheid schaadt
waar die overtuigingen
zijn gestoeld op aannames
uit hersenletsel en vreemde
bijbeluitleg
heeft een mens nog immer niet
het recht ongevraagd de ander
te corrigeren en te veroordelen
gelijk de oppergod
pstaan
brood bakken
kruiden plukken
Avondeten
stoofschotel
kop Koffie
dankbaarheid
is tijdloos
en helend
Foto: Kobalt Fotografie
zo broos
en krachtig
die vorm
jouw kleur
dag dagelijks
vangen zij nu
de zon
je kunt de dageraad
kussen
je mag de avond
omarmen
jij broos
zo krachtig
vurig rood
zo groots in t klein
…
adem in gehouden
vouwen wij schoonheid
om onze zielensfeer
sta
ga
voel
doe
adem
leef-tocht
leef-tijd
doe
voel
ga
sta
transformerend en jonglerend
met dduizen ballen van bedrog
die illusie vol dromen
en nachtmerries
een conclusie
kan nog niet getrokken
door de humanoïde mens
die de grens nog niet heeft herkend
Waar wilde wispelturigheid
ongedurigheid en minderheid
de tijd neemt tot vernietiging
beging de Engel des doods grote
fouten en wordt berecht
elders
ver van hier
en dicht in ons
die weten
Laat de storm maar zijn
de pijn transformeren
we leren dag in
dag uit
Het net sluit
en opent zich
naar gelang
wij ons bewegen
en tegen stromen
of met stromen
mee bewegen
waar zijn jullie
lieve zielsverwanten
opa
mamma
en jij dan papa
en broertjes
de hemel lacht
met Hemelvaart
daglicht
omlaag
het bijna dood
uitvergroot
in kleinnoden
boden uit gisteren
die dagen kleuren
in diep verlangen
en een danspas
in vol-ledig-leven
zacht adem ik de dag aan
open licht tintelend ogen
die raken aan een zonnestraal
helemaal voor mij alleen
en de vogels in een Vinextuin
schuin omhoog zoek ik de ruimte
ondervindt de schoonheid en spreek
de planten die kwijnen teder aan
in een veld van dieper raken
niet alleen
we kunnen
er niet om heen
waar mensen
voor God spelen
delen wij in hun
zieke spel
tegen wil en dank
blank gezet
L. Roche
schoon
bewoon
je leven
bezield
beweeg je in de storm
de vandaag de straten vult
omhul je met de stralen
van je eigen hart-e-zon
lieve god
geef mij
de wijsheid
om liefdevol
te transformeren
en jongeleren
met woorden
die bezieling
uitstralen