je leefde je laatste jaar
in een zo een zwaar perspectief
je had je kinderen en kleinkinderen lief
hief je stem zonder verstaanbare klanken
je laatste worden aan ons

Geniet er van

op huwelijksreis nooit aangekomen
waar dromen opnieuw in duigen vielen
wielen keerden en we leerden
hoe een reisverzekering een herinnering

als een tinteling in een zinderende zon
op ons netvlies wist te schrijven
hoe verblijven in de levenspijn olie en azijn
over een salade van liefde en verbinding
met familie wist te schrijven

toen nog …