dag lieve
scheppers
weef jij
bewust
en ziels gelukkig
je dagen
stel je je vragen
spreek je jouw dank uit
luidt de bel
sla de trom
en dans
in je regenboog
kleed
Morning dear
Creators
weave you
aware
and soul happy
your days
do you ask your questions
express your thanks
rings the bell
beat the drum
and dance
in your rainbow
dress
de regen
regenpak
nieuwe jas
de plas rechts
van mij, stroomt
vol water
naar later
wachten in Rhenen
koude benen
op kaal beton
geen kachel kon
er meer af
ze gaven me
een extra jas
visboer aan de overkant
rond twaalf de fiets klaar
eerst nog kibbeling om
warm te worden
energie voor de tocht
op te doen …
70 km in weer en nevel
hoe trouw
ben je
bouw je
aan jouw
eigen kracht
wacht je
op groen
ga je
vanzelf
jij jouw gids
hou me vast
je handen warm
omarm me
leer ons
leven als vlinders
kinderen die
verwondering
als leidraad nemen …
hij die kleine dondersteen
komt daar zomaar heel alleen
oplopen
door stropen
langs wegen
tegenover
de stilte
de persona
woont
in duizenden
kaartenbakken
zullie kakken
over namen
zetten hakken
op nekken
en strekken
de fraude
verstrekkend
met grote
kracht en macht
voort
tot het kind
hoort
van het bedrog
en zoekt
tussen de goden
naar de persona’s
hun doel zin
en wanen
die de lanen
met ziekte
vullen
Don Quixote bedot
de mensen die molens
als oplossing
van een probleem ervaren
niet te evenaren schoonheid
waar recyclebaarheid
in deze tijd niet echt
een item is,
hier rot over jaren
het plastic het laatste
restje leven kapot
Don Quixote vecht tegen
volledig verwaande zinnen
tegen spoken en wieken
we spieken in stukken
rukken winden uit plastic
villen draaiend de laatste
insecten, vogels en vissen
verstoren het leven
dat we willen sparen
de upperclass spint garen
bij de waan van de molen
woon je in je hart
beweeg je vlinderend
met je ziel
langsheen de bloemen
bloemen bloeien
uit conceptie
bij hoogzomer inspiratie
en ijskoude winters
waar het l
even
gelijk esculapen
een ring
in cirkels
pulseert
jongleert macht
met laatste kracht
om de volmacht
veilig te stellen
velen bellen aan
met vragen over
het voortbestaan
van fictieve namen
wist je dit
vertel je dat
de lat
laag
presentatie
hoog
geheven
en een bericht
dat een
zeker licht
op vermoedens werpt
aangescherpte blik
een ogenblik van
helderheid
in een bijzondere tijd
stil
draaien
nacht
gedachten
hard
gillen
zij
ongeloof
openen zich rozen
teer en kwetsbaar
gevaar overal
ze waait
oogst traag
tranen uit
velden wanhoop
hij waait
zaait met zorg
zaden uit
in oerlijke grond
dan nog
hier binnen
daar buiten
meer je aan
droom je mee
wandel je
met het hart
in je voeten
rakend
aan barenspijn
licht
vuur
water
zand
lucht
vogels vliegen
en trappelen
schelpen, kreeften, kwallen
eindeloze schaduwen
en pastel gekleurde
wolken 
beelden
dans met het moment in ongekende vreugde
zie dan
ze deugden niet
zochten hangende honger
in machtswellust kusten ze de Baäl
namen een nieuwe religie aan
om hun bestaan
als vazal van de macht
in verkrachting van het leven
voor eeuwig
vorm te geven …
zie het aan en dans in vrede
licht, liefde en blijdschap
vol dankbaarheid en respect
Met Indianen-zusje
aan de wandel
met een opdracht
vol bezieling
zo delen we
gevoelens
gedachten
vragen
wijsheden
wisselen uit
in verbinding
hier kleuren regenbogen
de middag nader in
Neem je mij
vrij en dankbaar
zo ik ben?
Ja, lief kind
spreekt de
oermoeder
ze kijkt het loeder
van bedrog en haat
strak in de ogen
gebogen druipt het af …
Die berichten
te raar om waar
te zijn
de pijn
van het oordeel
en ook
het diep verdriet
omdat die waanzinnige
veronderstellinen altijd
weer fictieve illusies
door feiten en daden
worden onderschreven
kijk
lach
gelijk
kinderen
spring
dans
gelijk
kinderen
kies
wik en weeg
gelijk
een wijze
doe
(be)handel
gelijk
een wijze
Behold
laugh
equal
children
Spring
dance
equal
children
molar weigh and weigh equal a sage
Do (be)trade equal a sage
Behalve je kind
verlies je alles
wat ze zo zorgvuldig
heeft bewaard
vernietigd
door de weduwnaar
die de nare zwarte
kanten toont
verdriet woont in grotten
onvindbaar tot je voelt
en kijkt
Behalve je zus
verlies je alles
en herinneringen
verloren in
ja wat
denk zacht
lief licht
adem je
open
voel zon
zaai licht
spreek je uit
doe maar
Vriendschap
Vrede
Vrijheid
Generaties voorbij
zovelen na mij
in een stroom zielen
die het syndroom
van vergetelheid
verdwazing en schok
achter zich laten
ze vliegt, de zeearend
wiegt zacht
de zon vormt
een schaduw
langs een boom
waar mannelijk
en vrouwelijk
samen het leven
de vrede en vriendschap
respectvol dragen
de vrowe zij speelt
met rood en grijs
wordt red purple
in november zon
harten vormen
een speelse basis
in een huwelijk
met het eeuwige
rollen de lemniscaat
ze praat met de koude
over haar onbedekte
lichaamsdelen
en tekent beweging
scheppingskracht
op herbruikbare
doeken …
de grote zware lagen
van familiaire patronen
die gewoon weer
de kop opsteken en verleiden
beloven venijnige tijden
de grote zware lagen
van systemische patronen
hangen en hellen
vertellen fictieve sprookjes
beloven hemel, geven hel
Laat me zacht
en teder de dageraad
kussen
blussen
de vuren van geweld
met hard
uitgesproken
NEE
leef lang en lief
je creatiekracht
wacht niet op
een ja van een leider
neem je eigen
leefkracht aan
hiermee gaan wij
het leven vieren
foto: Nico Croes
hoe jij jezelf heelt
opdeelt in duizend
facetten
niets kan beletten
dat het leven viert
je zwiert door de nacht
de bezemsteel wacht
in de garage
waar je droom
vrij beweegt …
De gemeente
als bedrijf
of grote kerk
bemerk vandaag
het verschil niet
ril bij de
eeuwige onwetendheid
altijd en immer
de glimmende das
zo een strikje in rood
dat alras
verzwart
in verwarring
(gemeenten zijn bedrijven met automatische ANBI status)
Laat me
dansen
met de wind
die alle
blad
tot regen
raakt
Help me
zingen
in de wind
die alle
stem
tot zegen
dient
foto: Nico Andries
De schoonheid
van samen gaan
opstaan en doorstaan
van begrenzing
zonder grenzen
te hanteren
blokjes jongleren
met fictie
duistere jurisdictie
zwijgt in de praktijk
van schoonheid
van samen gaan …
Overvloed
overvloedig
water en wind
een volle maan
en duisternis
winden woest
de wilden aan
overvloed
overvloedig
vuur en aarde
bewaren diep in
de maan en zon
voeden herinneringen
die verborgen
liggen in de schoot
Johan voert verhalen op …
bevend de kaken
brekende takken
voeden de droom
woorden blijven stromen
als dilemma’s
dilbo’s en diabolische
stokken.
Hier blijven meisjes
stokje haken
sokken stoppen.
Onderwijl tekenen
schilderijen betekenis
kleuren, in lege
woorden.
en als je dan
de lacht ontrafelt
teder de tafel
beroerd met je handen
waar je tong
de ziltzoete smaken
je wezen
raakt
als de tranen
van vermoeidheid
en verdriet
doorheen je stappen
achter een gordijn
doorlopen
je ont-moet dan
iemand die je groet
met een handhaakje
haak je vanzelf
het licht weer
aan
leef je samen
met dansmariekes
muziekles is alles
waar je dromen
heen gaan
je bestaan bestaat
uit dans en baren
die beren verleiden
tot stille lachjes
het mag
leef
in harmonie met je natuur
lief mensenkind die zo puur
tast naar zuivere waarheden
illusies schrijven sprookjes
brookers knippen strookjes
van liefde, vrede en waarheid
de tijdbom tikt voort en ongehoorde
wanen banen zich wegen in duisternis
doorheen de oeroude erfenis
vanuit de ware oorsprong
Zie je de kringloop?
Een grote hoop
in- en uitloop
van kippen zonder
kop die buigen
voor een enkele haan
die pontificaal
koning kraait en helemaal
de tijd kwijt is
sta stil
bij dit
kleine
geluk
dat hier
in mij
leeft
waai maar en zwaai
de takken leeg opdat
wintermaanden hun
koesterende inkeer
in gang zetten
