Iedereen hoort erbij
ongeacht ras, kleur en geslacht
het leven lacht in de zon
we dansen en onder het balkon
dromen we cirkels
met regenboogtaart
wikkelen levenslessen in
cultuur, contact en respect
foto: René vd Brandt
mensen boven regels
tegels ingekleurd als
zebrapad, dat straalt
het beste in ons bovenhaalt
Bewegen wij nog
traag bewaren wij
de geheimen
van natuurlijk leven
omgeven door
machten en krachten
niet niet meer wachten
op ons verstand
geen land is veilig
heiligheid verloren
de paar die horen
bidden
het water
de aarde
ijle lucht
een vuur
het is ether
die het centrum
van jouw zijn
verbindt
een lint
zweeft in de wind
je innerlijk kind
hervindt
de weg
omarm jezelf
heb compassie
luister
mededogen
de sleutel
De Wijsheid:
Ik hou van jou en ben het niet eens met wat je deed/doet …
het hart
klopt
in jou
ben jij trouw
aan je geboorterecht
leef jij als mens
of als Persoon
gewoon omdat
je niet beter weet
vergeet alles wat je hebt geleerd
en delf je oorsprong op
…
…
…
een hart
klopt
in mij
ik ben trouw
aan mijn geboorterecht
…
…
…
het groot machtige krachtig gevat
in nazisme, communisme
de uitersten van het midden
brengt oorlog, haat en tegendraads
opstaan tegen elkaar
waar bloed vergoten
door de zelf genoemde
groten der Aarde
uit de hemel gevallen engelen
bengelen aan zijden draden
welk pad bewandel jij
en jij en jij
opdat wij mensen
de grenzen vinden
van het geheim
dat vrede brengt
dans je met
de polen
bevecht
je het slechte
of zoek je dialoog
met het oog
op menszijn
ondanks
dankzij
alle levenspijn
de afstand
tussen hoofd en hart
groter
dan de omtrek
van de Aarde
hecht geen waarde
aan je denken
als we de wijsheid
uitschenken
voor het weten
uit
sluit de cirkel
zich nimmer
balans tussen
zwart en wit
in het gelid
of spiralerend
jonglerend
met de tijd
…
…
…
een mandje
met rood
smaakrijk
de kleur
zo passioneel
het hart
de liefde
vol vuur
inspiratie
gevat
in vuur
puur genieten
van creaties
die de naties
voorbij
vrijheid
in denken
en doen
vragen
vanuit respect
voor Al wat IS
neem jij de tijd
de weg naar vrijheid
in te vouwen
tot het hart ademt
heropent en het kind
haar licht hervindt —
Zwart en bijna wit
het zit elkaar
op de huid
loopt in en uit
elkaar en over
de rand op
een stoeprand
zo de schittersteen
kijkt wit
om zich heen
een nieuwe cyclus
zonder einde
of begin in
het dragen
van vragen
lege dagen
vol verlangen
naar eigen liefde
ze belieft
het spel
te spelen zo
het ooit
is bedoeld
in liefde
vrede
ontvankelijk
voor alles
wat waar is
dan die ananas
in een zachte soufflé
jas van deeg
met als das
een blauwe bes
onder een laagje
koel kokos ijs
de prijs waard
niets gespaard
alles afgelikt
we blikken terug
op een heerlijke avond
met aan het einde
regen als ultieme zegen
Drie soorten saté
met zijn tweeën zes
we spreken zacht
waar plantaardigheid
mee veert met de kaak
een romige smaak schept
jongleert het gerookte vlees
tussen de bewegingen
van de knakkende kaak
raakt een woeste rooksmaak
het zacht malse hart
We waren vergeten
hoe het kon zijn
op ons Oude Dorpsplein
onder de hoge bomen
die ruisen in de wind …
Voetbalvrij eten
ze waren vergeten
dat te vermelden
De helden genieten
van zondagavond rust
uit een (on)bewust
verleden …
Vijf deeghapjes voor twee
krachtig knapperig
van buiten
zacht hartig
pittig zoet
zilt zacht
van binnen …
het doet
je smaakpapillen
goed
bevrijd jij jezelf van de ketenen
van misleiding en onbegrip
als een kip zonder kop rennend
niet herkennend waar
de slachter staat
in een zacht beseffen
dat de bessen rijp zijn
een rode vrucht
zucht in de zon
kon ik maar smaken
een tong rapen
genot doen ontwaken
genieten in dat moment
van ongekend
samengaan
ik offer mij graag op
om mensen te voeden
met mijn voedselrijke
kracht
angsten voorbij
vrij van twijfel
hevelen wij het
gesprek over
Moeder Aarde
voedt fysieke
dromen waarin
liefde regeert
zomaar een gesprek
geen gebrek
aan waardevol ontmoeten
in een groeten
rond een bus op de markt
geparkeerd rond meldt
misdaad
anoniem
stiekem denk ik waarom
wanneer ook het grote
slechts het kleine naast je
wordt gezien
misschien is het risico
voor het echte ontrafelen
nog te groot
ik begroot mijn kans
en dans mee op het ritme
van gedeelde
ervaringen
een hand stroomt vol
met voedende dromen
uit het verre eindeloos
zwarte gat, waar leegte
nog inspirerend vol is
een hart stroomt vol
met spelende beelden
uit het nabije verloren
gewaande innerlijke
kind, gestorven in haat
van het duister voor
onschuldig licht dat leven
als gedicht schrijft
ik bid 
handen
op het hart
open naar
de hemel
ik bid
dromen
uit het hart
open naar
de aarde
waar zwart en wit
zon en blad
schaduwen werpen
kleuren gedempt
afgestemde
stille schoonheid
Rob de Groot
zo een klein geheim
van het vlinderkind
dat stiekem en stil
luistert naar de wind
die speelt
met blad
en licht
ergens in het midden
uit het einde
een net dat alles
verstrikt dat blik
en plastic stromen
op doet komen
geen vis te vangen
slechts producten
uit een tijd van arrogante
geldmakerij
rond een zacht
landen in mij
uit een midden
buitenom
we krommen
onze handen
om een laatste
strohalm die
groeit in brak
water welke
later dan ooit
van binnen
schijnt
na regen
en voeding
voor de aarde
landen
tropische sferen
bij het ontwaken
in mijn dag
Laat komen
beweeg traag
mijn maag keert
om en weer uit
laat stromen
beweeg lief
mijn voeten
in en weer uit
de baan vol
voelen en
meer nog die
ene wijsheid
hatsjie
hatsja
hatsjoe
kriebels
griebels
bibbers
nee geen ziekte
met koorts
hoewel het
hooikoorts heet
deze dagen weet ik weer
waarom
gedragen door zomerz
otheid
en een tijd vol vragen waar het lijden
voorbij gaat aan Saturnus’ eigenwijsheid
gedragen door vrouwen die weten
vergeten waarden en kennis verhaald
vertaald naar het dagelijks leven gegeven
en geborgen
in haar
zomaar
zonder
vergunning
of
toestemming
dakgasten
ze koeren
ze voeren
ze trippelen
ze slapen
ze poepen
ze trekken
soms aandacht
zomaar
zonder
vergunning
of
toestemming
dakgasten
De vrouw staat met haar handen
gericht naar de hemel, zo half
gevouwen voor haar volle buik
ze vraagt om liefde en voeding
gericht naar een leven hier
beneden op een stoffelijke aarde
Het kind springt op en zingt
met vol eindige zielentaal
de moeder zonder omhaal
toe
in het helen
zacht gedragen
in de wind
licht schittert
doorheen bladeren
van de zon
In het diepste
van je hart
weten dat harde
noten gekraakt
zijn
Andere meningen
lenen getuigen
buiten door
ik hoor in
de zon
in een zachte dans
spelen kleuren
over het hogere
tot in het midden
van een wezenlijke
symboliek
die ontstaat
in het spel met
kleuren van de hemel
die landen op
de aarde …
in de armen
van een zachte
zomerwind
waar wolken
geremd door Haarp
daar gezien
in vogelvlucht
zag ik je neef
zweven daar
boven landen
vol bloemen en
gemaaid gras
speel met mij
onder boom
laat de stroom
vol inspiratie
maar komen
draag mij als de zon
duistert en de maan
haar nieuw gezicht
naar buiten richt
draag mij als de zon
duistert en stormen
energie ons raken
een dichte kracht
goden lopen af en aan
we zien ze niet
het lied klinkt voort
heb je gehoord?
wegen bewegen
tegen stromen en bomen
wuiven schittering
eet je mee
dan haal ik kip
kip is niet op zondag
zo wij hem willen
dus saté …
nee, anders dan gewend
we krijgen ongekend
lekkere stokjes
smaakvol en zacht-scherp
met rijst, komkommer en saus
eet je mee, dan haal
ik babi erbij
ideaal voor een
ketonische gast
de smaak verrast
ons alle drie
ik zie
herhaling
ontstaan
spelen wij wevend
zweven langs de werelden
tussen sterrenstof
maken kinderen het hof
tekenen duizend dromen
Hoe trouw
ben jij
aan jezelf
het leven
jouw gegeven
tijdens
of eigenlijk
negen maanden
voor je geboorte?
Hoe onzeker zijn wij
gemaakt over levenskracht
alle macht
uit handen gegeven
in een overleven
als slaaf
die Farma
-godgeklaagd-
van de mens
heeft gemaakt
Daar rond 1900
toen olieresten
goudmijnen
mochten worden
in handen
van een paar
gelukkige rijken
hoe eigen wijs
mogen wij zijn
nu de pijn
azijn
in wonden drupt
het verdienmodel
geoptimaliseerd …
leert de mens
wie God speelt
en God is
Petra van Wijk
daar op een nest
vier mooie
een afwijkende
het zwart grijze zwaantje
als haantje
de laatste
ze zitten daar
veilig op afstand
bewaakt
het maakt
niet uit
het leven
waakt over het lot
tot het eindigt
in oneindigheid
buiten plaats en tijd
daar op een nest
mooie kinders
aan het water
overgelaten
aan het nest …
waar dagen slijten
in gestolen leeftijden
rooft de hellehond
geboren mensenlevens
tot in het oneindige
de bruid van het leven
omgeven door lege
treinstoelen en zwoele
luchten waar onweder
dreigt en druppels vallen
ter plaatse genegen genoten
van de kunst en cultuur van
een oude dierbare Hanzestad
het zat mee en tegen alle
verwachtingen in
kon ik reizen op een voor
mij veilige wijze …
Living art
waar sterren stralen
halen we liefde binnen
in een open hart
in het trage
hoogverraad
in het hoge
heilige
in het lage
duistere
in het lieve
omarmen
waar woorden dansen
door een overdadig
kruidig grasland
landen wijsheden
in een open gesteld
vrouwelijk hart
waar intuïtie roept
in een lavendelland
vol bijen en vlinders
vinden we gehoor
oren open voor haar
de godin van leven
Een schepje
een snoeischaar
een bezem
ramen niet gezeemd
wel ruimte geclaimd
waar groen uitschiet
de ochtend verliet
mij voor de middag
en zag
dat het goed was
of beter is
waar het verbinden
in een heilig huwelijk
een afschuwelijk beeld
dat onderdeel is
van een dodelijk plan
voor het leven op aarde
waar het verbinden
in een heilig huwelijk
een helend gouden spel
dat onderdeel is
van een liefdevol plan
voor leven als mens die
de menselijkheid altijd omarmt
een project
met senioren
die naar behoren
de regels volgen
kansen zoeken
hoe motiveer je
mensen en keer je
geraniums om
tot stralende bloemen
voluit bloeiend
die het leven waar
benoemen dat schoonheid
van binnen naar buiten
wil bewegen en dansen
beperkingen worden kansen
bewegen tegen stijfheid
eenzaamheid als leef tijd
voor een ieder
die Leven wil met Lef
Gefeliciteerd met de prijs van € 20.000,00
In een stil moment
tussen waken
en slapen
steken we een cent
in het begin
van een eindeloze
gevaren driehoek
zacht zoekt het oog
een droge plaats
om te rusten
in de Grote Storm