leef in je vrouwelijke dans
pak de kans tot rust en adem
met beide handen aan
en kom in vol ornaat staan
op de top van een rots
kijkend over bergen en dalen
hier halen wij inspiratie
delen het leven in samen
en schrijven onze namen in de maan
die op Antarctica zijn zon
verduistert
wie fluistert hier?
de balans
eeuwige beweging
lemiscaten
in gesprek
met de helende
kracht
van volledig
zijn
hier
op
Aarde
in de armen
van de dood
uitvergroot
de pijn
van de mensen
en kinderen
in de armen
van de dood
de zon gezien
en daar
gevoeld dat het
leven vol is
de dood zag
zoveel pijn
en tranen
dat hij
excuus bracht
er wacht zacht
verlangen
naar
vrijheid
waar ik sta
uitkijk
uitzie
overzie
daar sta ik
wetend
tastend
zoekend naar
die ene waarheid
die is, was, zal zijn
Durf jij
te laten
in gesprek?
Durf jij
op te staan
voor vrede?
zacht van binnen
hard van buiten
sluiten we
woorden in
beginnen
zacht de zondag
het mag nog
even duren
door de gordijnen
gluurt de dageraad
waar jouw ziel
het leven buiten
tijd en aarde
overziet
laten de heren
en dames van stand
jouw hand in
houdgreep
waar jouw ziel
gevangen in angst
karaktermoorden
ondergaat
staat stiekem de liefde
gereed om te helen
Verover met zuivere winden
waai rond de haard en pannen
vol voedsel dat heelt
droom met een waterjuffer
vlieg met regenbogen door
het zonlicht over helder water
droom de getijden in dualiteit
een eigenschap van onze aarde
die reptielen niet kon weren
omdat menslingen zich tegen
de waarheid gingen keren.
vrouwe van het licht
je gezicht verscholen
achter de sluiers
van onwetendheid
door de tijd heen
hier op Aarde vermoord
vermorzeld, verbrand
een land van leegte
achter latend waar
verkrachting en verminking
de norm zijn geworden
en niemand het ziet
omdat het zo normaal lijkt
waar de ziel zich hecht
aan het licht gedreven lijf
blijf ik zoeken en tasten
naar diepere waarden
en zin
van het bestaan
als het mes
alle wonden
zuiver
langs
de huid
opent
etter laat
verdampen
stampen
de
laarzen
voorbij
als het mes
alle levens
zuiver
ziet
het oog
zegent
laat liefde
leven zijn
strelend
handen
elkaar
waar je te gast bent
in de huiskamer
van een ander
mag hij jou niet schenden
echter
de huisregels van een ander
zijn wel
zijn haar recht
dat wil zeggen
de huiskamer van mijn eigendom
is stomweg mijn heilige ruimte
en als jij je daar niet veilig voelt
is daar het gat
van de voordeur
als je al voorbij de drempel
komt
als je mijn huisregels leest 🙂
welke bloedlijnen
verdwijnen
komen en gaan
hoeveel moeten er
nog komen en
gaan voor zielen
hun vrijheid claimen
en dansen in de tuinen
van licht en liefde …
Vlieg je
droom je
zweef je
naar het licht
je gezicht
in de zon
waar je ooit
nieuw begon
jij vrouwe vol leven
waar is zij gebleven
haar heilige passie
als theewater
kokend heet
in vergeten
momenten
van waanzin
over de tafel rolt
je mag hier niet zijn
kinderen die de pijn
meedragen en vragen
naar liefde voorbij gaan
verstoten en weggezonden
als melaatsen omdat ze
plaatsen bezetten voor
mensen met gezondheidsbewijzen
die niets anders dan onzin prijzen
… laten vrijheid verdampen
en doen stampende laarzen
soldaten van verraad
in een waanzinnige hel …
als theewater
kokend heet
over de balie
gutst, is het
heilige woede
die stormt
sluip zacht door de wouden
zie bomen zwiepen
hoor geesten joelen
bedoel je dat het einde
nu dan echt in zicht is
of dat de oorlog groeit?
sluip zacht door de wouden
vouw verlangen in flessen
beziel een stille stem
Galerie Vol Leven
Sylvia Reybroek
als we niet meer mee doen
houdt het op
de strop om de nek van vrijheid
lijkt steeds vaster en sterker
gewonden en verstreken
we blijk bekeken met ogen vol
haat, sociopathy en de illusie
van leiding waar de bevrijding ligt
in je eigen-wijs-heid, die er altijd is
voor jou en mij
Foto; Anke de Vrij
lach niet
als je ziet
en geniet
voel slechts
en open
hart en ziel
Ik heb het nog nooit gedaan en ik denk dat ik het wel kan … gewoon doen, en je overgeven aan het moment … even die innerlijke criticus naar achter schuiven en het heeft in elk geval voor een aantal mensen zeer zeker gewerkt …
Poëzie is de taal van de ziel … en hoe kun je dat nog verder uitbouwen … ?
in het lichte
niets
vol grijs
grauw
en een jaar
strijd
vertwijfeling
duizenden tranen
waant de dag zich
na een ontmoeting
en wandeling
in bed
welke wegen
bewandel jij
en liggen
nog open?
morgen
Galerie Vol Leven
Sylvia Reybroek
gisteren
vandaag
ze voegen
zich samen
adem
gestokt
in vergif
geraakt
door niets
dat morgen
doorleeft
dans
speel
schrijf
schrijf
taal
ziel
verwoord
akkoorden
van leven
Een slimme meid
is op de toekomst voorbereid
met oplopende benzineprijzen
bewegen we met afgrijzen
naar een afgrond die rondom
opdringerig
onze levens indringt
en kopen we
een goede nieuwe fiets
en deze lieve trouwe maat
gaat door …
hoe trouw ben je
aan je eigen waarheid
in een tijd vol waanzin
waar tegenwoordigheid
bestaat uit schermen
die ons beschermen
tegen virussen die alleen
in modellen zouden bestaan
de waan van de dag mag
dan afstompen
oom Jan loop op klompen
en we dragen
water naar de zee
Klein lief
vogeltje
symbool
voor het eindeloze
onmogelijk
dat mogelijk wordt
zo het toonbeeld
van kwetsbare
kracht
Artist Kerri McCabe
waar het karma
dharma aantast
verrast de dag ons
zonsopkomst
beneveld
in novembermist
Karma hier bedoelt als: handelen of actie Dharma hier bedoelt als: Metafysisch de grondslag waarop de schepping en de universele wetten van de natuur berusten. 2. Individueel een factor tot bewustzijnsontplooiing.
in een schitterende
poging om in het midden
het uiterste
tot in het minder
te verbinden
blijf kind van God
en sta niet toe
dat je slaaf van Satan
of welke gevallen
engel ook
Jij zorgt
en borgt
het welzijn
welbevinden
ondanks de last
past de dag
zich dagelijks aan
aan het bestaan
van jou
mijn zorgen kind
mijn zorgen geliefde
mijn zorgen buur
zo in een kamer
op een grijze stoel
anderen op een
oranje bank
we drinken koffie met vlaai
maken een zwaai naar het leven
we zijn in gesprek gebleven
over luisteren en kijken
in dat kleine doosje
ligt een gouden zaad
kraal zo je wilt
een belofte
voor morgen
een kind
geboren
en schepping
getekend
in betekenis
zacht bewegen de huiden
laten schubben los
een tros druiven aan een
herfstkleurende tak, waar blad
al loslaat en in gesprek gaat
met de elementen rondom
zacht strelen we de handen
van een kwetsbaar kind
dat verloren bestemming zoekt
een gele stempel die
de tempel verzuurt
door ziektewaan
we bestaan nog
bij de gratie
van een god
die mensen tot
bloed-spraak-smaakt
raakt-Baäl
in zijn buik kinderen
en bange mensen
krachtvoer voor macht
als het nodig is
komt er een frisse
wind die gratis
en voor niets
iets verschoont
bewoon jij
jou?
durf jij te spelen
en te delen
vanuit een kinderlijk
open hart?
Artwork by Lee Bogle
in het licht
ontvangen
wij de
geboorte
van het AL
in onszelf
In droomwerelden
diep onder oppervlakten
voelen en beleven wij
de getijden
Ach
wil jij
met mij
spelen?
Ach lieve
wil jij
vandaag
luisteren?
Laat de geest
en de vogel
dansen op de wind
laat de geest
adem blazen
in het lichte kind
Laat de wind
verhalen vertellen
die vergeten zijn
hoe zij draken en reptielen
veranderen in mens en weerom
ik kom in het midden van de waan
terug
speel nu
en verdeel de spelen in leugen en waarheid
wat is nu eigenlijk integriteit
als de eed, het leven meed
kom lieve mensenkind de vrouwen
wachten op jou en sturen nieuwe kinderen
die wijzer en lichter zijn een kinderjacht
is hier
vandaag
zet ik in op onderkennen en verwen
de kinderen in mijn leven met licht
speelse aanwezigheid met soms wat strengheid
lief mens leef liefde
dat wat inktzwarte marteling is
hier aangekeken wordt en erkent
transformeert met zachte hand
te midden van vier mensen
is er een norm
die wijzer is
dan liefde
creatie
vanuit de bron?
Artist Violetta Boyadzhieva
Hou jij
mijn hand
opdat
mijn hart
kan
kloppen?
in het licht
van duisternis
waarin dat
ene waakvlammetje
van leven
nog brandt …
landt zacht jij
lief innerkind
en vindt de
ruimte om te dansen
vol leven
vandaag …
kom lieve
jouw leven
jouw ziel
is vrij
van jou
leef naar de wetten
van liefde en respect
en alles komt goed
is goed
Geef mij de wijsheid
van de creator
vrije ruimte verbonden
met de hemelen
kraamkamers ver van hier
die wij in materie
zo verliezen door
misverstanden
rafelranden vol bedrog
en structurele slavernij
in het licht van de nacht
duisternis en woeste wind
een kind dat stil wacht
verkracht door heren
van stand
in de hand
een klein rond steentje
de benen gebonden gekuist
er bruist woede in mij
laat het tij keren …
in het leven
vliegen we
over bergen
en dalen
als adelaar
in het leven
lopen we
over mossen
en wouden
als jaguar
bereken in stilte
de stappen in het duister
ik luister naar niets
tot iets het overlaat
en in gesprek bestaat
een ruimte waar
voetstappen de trappen
naar de hemel
op aarde betreden
in den beginne
was het woord
en het woord
gaf adem
het einde de richting
voorzichtig in beweging
tegen alles in
een tegen de binnenste
buitenranden
vertekenen de beelden
het aangenomene
een weg te gaan
alleen staan
hand in hand
met zielsverwanten
zo de opperste staat
van allertheid
een tekening op
papier en glas
zo de opperste staat
van creatie leven
tekent op een
oppervlakte van zand
landen we
in de speelruimte
en vieren
het leven
Als je ziel geraakt en gekraakt is
in honderden eeuwen misleiding
mag het dan even kosten om de
trossen los te gooien en de ankers
elders te laten landen?
ach als ik het vrouwelijke opoffer
en in het midden het slachtoffer
op het altaar deponeer
keert de Saturnus kracht onverwacht
heftig terug
als ik het vrouwelijke omarm
en het slachtoffer verwarm en haar
haren zacht recht kam
neemt zij wat hij nam
in zichzelf op
In mijn dromen
de beer
en een pauw
als vrouw met
dromen
een dageraad
Jennifer Lommers
die zich opent
ben je bang
kijk dan op
stop direct
met angsten
leef vandaag
in liefde
rondom
een blik
je oog
gericht
op daar
zo de storm alles raakt
in woest geweld in boosheid
de verlangens van het boze
kraakt
zo de hagel en regen tegen
de ramen slaat met razend
geweld en de dijken weer
test
de dagen korten
wind raast
door de landen
over polders
appels vallen
bomen verliezen blad
we vieren het leven
en eren de doden
lichtjes in het duister
bij volle maan
in dromen vliegen
spoken en heksen
doorheen straten
lanen en bossen
kinder-rijk
zo kostbaar
dat we kijken
naar theater
dat later
een gouden
herinnering
en glimlach
op gezichten
tovert
Twee meiden
en een oranje
Halloween sfeer
ze hebben het over
een heksenbezem
en ja, die is er
een heksenhoed ook
ergens een witte cape
je kijkt er vast van op
een straat stond op
de kaart als heksenland
met tovenaarsstaf
wikkel u lichaam van licht
om ons heen en schijn
door alle grijze dagen
een vleug vol hoop
over de mensenkinderen
van de aarde
en daar buiten
waar passie
over straten
en door plassen
danst …
door weer en wind
verbonden met
alles wat is
je vissersnet
vangt de woorden
uit de hel
waar je de hemel
verloor in angst
voor verlies
in deze angst
verliezen wij
verbinding en
raken de Bron
in en om ons
geheel kwijt
in de diepte
van waanzinnigheid
helle-tijd uit merries
van de nacht
brachten een wereld
vol verdeeldheid
geweld en wraak
ik braak uilenballen
vazallen spreken over
legers in aantocht
ik zocht het
elders
zacht waaien
winden over
duinen
we struinen over
zandheuvels
en zien
naar de haaien
en dolfijnen
ze verdwijnen
dieper onder water
naar geheime kastelen
waar velen
geen weet
van hebben
we zwemmen en weven
nieuwe koorden van tijd
…
…
…
de overheid
heeft altijd gelijk
dus eigenlijk
was ik drie dagen man
het kan verkeren
het schrijven is overgedaan
er komt weer vrouwelijk
bij het geslacht te staan
ik geloof dat het schaap
toch nog een kop
heeft
die niet in koeken verbakken is
een echte schapenkop
geeft niet zomaar haar
waarheid op
regen en storm
waai alles dat duister
pijnlijk, tranend is
naar het midden
van het monsterlijk hart
zend het terug
regen en storm
waai alles wat liefde
zorgend, troostend is
naar het midden
van het moederlijk hart
voed ons leven
Een emmer groene zeepsop
twee harde borstels
een buitenemmer met zand
op de muur restanten van een twee
oma weet er wel raad mee
de oude middelen en kinderen
die de elementen maar al te graag
verkennen, verwennen de muur
met harde varkensharen borstels
en werkelijk het werken werkt
Een kleuter
met teveel energie
trekt aan mouwen
slaat op buiken
wil spelen en stoeien
boeien van aandacht
er wacht een moment
van rollen en dollen
tot de rem te los
en mijn grens
gesteld is
later met pepernoten
en de grabbelton
blijft het draakje
uit d(r)agen
dat leven en spelen
grenzen opzoeken
en bellen mollen
het leukste is
aan buitenspelen
we delen de straat
tot het eten op staat
de een staat op een schommel
gaat hard en hoog tot de hemel
de aarde in ervaren raakt
de peuter in het zand
het meisje op mijn schoot
hoog
hoger
hoogst
dan de peuter
ook
maar alleen
zonder moeder
met de oma
van de straat
het staat op foto
dat koppie
vol angst, vrees en trots
neem mijn handen
maak ze sterk
toegenegen
tot uw werk
we zongen het in de kerk
het werk ziet er anders uit
dan toen op ons bordje geschept
behept met eigen wijsheid
is de tijd gekomen
om onze dromen
verder ter hand te nemen
en het hart te volgen
als een kind
Lieve grote moeder
omarm mij en warm
ons mensen
aan uw kloppend hart
dank je wel
voor al je
bloed zuivere
omdansende
miskenningen
van de werkelijke
waarheid
dank je wel
voor jouw hier
zichtbare zwart
dat zich keert
tegen mensen die jou
zo zeer
nodig hebben
om een leven
als mens
onder de zon
en op de aarde
te leven
vlieg hoger dan dit
moment je mogelijk maakt
en kraak de code
in de armen
van de moeder
Venus en schorpioen
ze doen het samen
en nemen namen
mee
die zijn vergeten
overal heen
alleen in mij
met zij aan zij
het beleven
wij omgeven ons
met lichte tintelingen
laten de pijn zijn
en ook weer gaan
we staan niet
voor het ene
als we het andere
ook omarmen
spraakzaam zwijgen zij
verbergen het duister diep
in de ondergrond
engelen openen nu
een theater vol leven
door de wandeling
een verhandeling verder
dichter in weten
we vergeten nog zo vaak
dat we slechts de adem zijn
in het midden
een stapsteen
zomaar
om niet
je ziet
het is leegte
in volheid
rond het vuur
Zoveel wegen
leiden naar de top
hierboven
onderop worden
mensen geslagen
die tot persona
gemanipuleerd …
mag ik je bidden
lieve God
om dit te stoppen
wereldwijd
het is tijd
wijd mij in
het geheim dat
neerdaalt
be-adem ons
en creëer.
Een mens
aan de grens
van vermogen
we verhogen
onze lach
ademen zin
geven de straten
vol gaten een kans
tot herstel
weet je wel
hoe mooi het
ooit was
en weer zal zijn?
de kleurrijke momenten
van zon op rood geel blad
dat, maakt mij zo blij
dat ik me vrij voel
om te dansen
gerechtigheid rondom de kern
van het gezin een nieuw begin
wordt geboren
wil jij het horen
ervaren
deze niet te evenaren rechtspraak
smaakt naar bitter zilt, je wilt
er niet bij zijn
en toch is het belang
het leven
aan de randen
van een munt
staan idolen
met hun missie
gegrift
ik sta stillekens
met mijn namen
in de ziel gekrast
te kijken naar
de doldwaze
spelen
aan de randen
van een munt
uit niets geboren
is het iets nu
verstopt
er hip hopt een lach
in de onderbuik
van een jong innerkind
zij vindt de kracht
en lacht
een ontmoeting op afstand
een land en vaderland
de overhand in alle verschil
is de liefde voor elkaar
…
de nabijheid van het gezin
en andere familie die je voelt
ervaart en niet te verklaren
het moederlijke hart dat klopt
In het bewegen
door de waanzin
vol bezetenheid
en grafeen oxide
dat leven
vermorzelt
in fysiek
emotioneel
mentaal
en spiritueel
opzicht
zielen gevangen
in verlangen
naar vrijheid
verkregen door
verdiensten
opgelegd
door Luciferianen
die …
…
…
…
In het bewegen
door de waanzin
schijnt bewust zijn
door het scherm
dat langzaam breekt
men spreekt
in fluisteringen
waar het hart
de ziel
ontmoet
zielen spelen vrij
in verlangen
naar leven
verkregen door
creatie
ontvangen
door de
Adem
die gebrande gril smaak
wat bitter van de kool
zilt-zoet vleugje sesam
wat zoets van oosterse
saus
het knispert en raakt
aan een explosie van smaak
wij maken gebruik
van de tijd samen
zo genietbaar
zomaar op vrijdag
gastvrij ontvangen
bij Miriam en Ron
in het midden
op een witte stip
een gouden korrel
graan
die
wacht
buiten het veld
een zwaard en
welgeteld twee
vrouwen
die
zien
en vier mannen
die verbannen zijn
het plein overzien
misschien
de
hoop
waar het proces
van transformeren
verder gaat dan
jongleren met niets
dat uit iets
vol zuivere creatie-kracht
een macht heeft
die dienstbaar
is
Al is de leugen nog zo snel
de waarheid achterhaalt hem wel
hoe het normale voor de ene buur
abnormaliteiten voor de ander
en ondertussen
zweven sferen
draden van verdriet
frustratie en pijn
waarheden zijn
persoonlijk
gewoonlijk is hoor
en wederhoor
het hoogst haalbare
alsook enige verdraagzaamheid
als het gaat om eigenheid
de geboorte
van een ware mens
is grenzeloos
bewustzijn
dat ontwaakt (is)
als cultuur onder vuur
staat en de straat leeg
raakt, omdat geld opraakt
kraakt inspiratie in armoede
het goede moet wijken
voor het ene ware verhaal
als cultuur onder vuur
ligt en het gemiddelde boven
en onder de streep gekraakt
wordt in wetten en regels
en tegels met keramiek
vervagen en verkleuren
worden cirkels en dromen
vermorzeld in wetten en dictaturen
uren liggen we te schaken
en schakelen in wat wel kan
dan leven we overeenkomstig
de waarden van de wet
cultuur en scheppingskracht
er wacht ons een toekomst
die nog alle kanten op kan
we weten van inspiratie
laten we haar voelen en voeden
dank voor al je inzet Jessica
veel succes op je pad naar morgen
Anja
spreek mij zacht toe
uit hogere sferen
kom mij leren hoe anders
en lichter
het recht neer te halen
verhalen te hertalen
in een sprankelende
dans
vol licht
liefde
scheppingskracht
zo dat de vernietigende macht
in het niets vergaat
het vuur verbrandt
De grootste
meest veelzijdige
niet beurs genoteerde
verzekeraar
heeft een ledenraad
die voluit de grondrechten
van mensen schendt
het went niet
een ongekend
fel nietszeggende
groet van het bureau
dat onze belangen
als klanten
verzekeren wil
ik ril om de woede
doe stil het goede
zwijgen is geen optie
de woorden
bij de daden
voor vroeger of later
het ware Gerecht
zal spreken.
ach mijn lieve geliefde
omarm mij in de nachten
dat de tranen stromen
ach mijn lieve geliefde
be-aam en beadem de dagen
die wij samen doorleven
met een mutsje
en een schuilhuis
ben ik thuis
waar ik ben
Ken je de dagen
nog van ooit
voor je was
in de dikke
zware
tijd
met een mutsje
en een schuilplaats
altijd een huis
en thuis
de grootste afstand
is deze: tussen
hoofd en hart
wijsheid wordt verward
met wetenschap
vanuit duister
waar verloren weten
de prijs heeft betaald
hier rekenen wij ons rijk
met leugens en bedrog
kom toch mens en herstel
die zuivere relatie
tussen
hoofd en hart
verbonden in
een heilig huwelijk
waarbij de ziel
weer kan landen
en onze handen
weer kan leiden
waan je niet
te midden
van een zonneveld
tussen bomen
en natuur
tussen mensen
en overmoedige
mannen op racefietsen
die belegen
de belhamel
spelen en vrouwen
en kinderen
omver werpen
of doen springen
om het vege lijf
te redden