Levenstaal

als je bij
alles wat je zegt en denkt een mens
op zijn wenken bedient

voorziend als hij is
weet dit mensenmonster zeker
dat wij naar de hel gaan

we bestaan al zestien maanden
niet als aanvaardbare
levende wezens
we denken en leven verkeerd

het is onze schuld
dat hij ons omhuld
met hel en verdoemenis
wij zijn het die ons
vergissen als we
in liefde en waarheid
willen leven
en onze eigen keuzes
maken
hij geeft ons opdracht
te stoppen met vragen stellen
en verwijt ons dominantie
en hellevuur

hij blijft ons wraken
wij die afsplitsing veroorzaken
waar hij kiest
om ons niet te zien
of te spreken
hij kan
slechts bidden
uit liefde
dat wij toch echt

naar de hemel gaan
en de hel aan ons voorbij gaat
bij alles wat we noemen
een helpuntje erbij
hij praat niet met ons
want wij zijn zijn tijd
niet waard

want hij is in de HERE

God vergeef hem, hij weet niet wat hij doet

waar zaden
hoger vliegen
in de handen
van de vogel
die ons met
de Bron verbindt

waar zaden
losgelaten grond
zoeken en kiemen
vernieuwen wij
de dagen
laten bloeien

wat wil zijn

laat me
niet zijn
in pijn

bemin me
om de talenten
en talen

die mijn ziel
fluistert

een nieuw jaar
begint zomaar
met slapen en dolen
door de stilte

van mijn nacht
het oude laten
opruimen en
in gesprek
met het niets

zachte geliefde
voorbij de dood
vastgehaakt
aan het kruis
van de hel

vertel mij
over liefde
leven en overgave
laven wij ons
aan zonlicht

waar passie
danst met
verlangen
en liefde

waar creatieve
scheppingskrachten
wachten op ons
be-amen
ademen wij
de dageraad …

in het dichte van de stam
cellen die schreeuwen om
heling en deling van licht
hef ik mijn gezicht naar
de lentezon

en bid

dans vrouwe
voel je kracht
lach en speel
deel hartvolle
liefde

straal jezelf
tot diep in
en ver uit
deel harten uit
aan alles

wat is

Wolves and wolfpuppys

Beweeg met mij mee
doorheen werelden
waar kinderen spelen
we samen delen in
het genoeg

Draag samen bij aan
het minnelijke dat
de kolibri in mij streelt
mijn pijnen lieflijk heelt
ik, jij, wij

kijk

zuiver

huiver

niet

roep

antwoord

aarzel

niet

speel buiten
in de zon en
zoek verbanden
in verbinding …

Wolves and wolfpuppys

Kijk
luister
schouw

weeg woorden
boek beelden
en luister zacht

niets houdt af
van het dieper
en hoger doel

het dansende koord
van mijn leven omgeven
ontheffing van dienstplicht
geeft een lichte kans
om de dans en de spiraal
helemaal te leven

in de verte
een gebrul
traag vult een
glas zich met
witte wijn

jij vrouw
kom, sta op
en bouw
het leven

omgeef je
met licht en
liefde en
trouw jou

er schuiven vensters
doorheen het midden
van de smalle wegberm
tussen de brede weg
langszij, verblijven
de winden en vinden
we antwoorden …

laat je woorden bewegen
doorleven en afgeven
aan de wind

de gedachten die het kind
zo raakten en maken dat
jij de droom

in een stroom aan de hemel geeft
en over de aarde uit wilt spreiden

… 000 …

als het dichte duister
aan het licht komt
de beer bromt
uit winterslaap
en vaak hongerig
alles zoekt wat
maagvulling heet

weet dan dat de lente
krenten in de pap brengt
zich mengt met hoop
en groei

op een dag
in het midden
van een week

kijk ik met zachte
dankbaarheid
naar de dagen

voor en na mijn ritten
er zitten gouden momenten

zilte tranen banen zich
wegen door mijn hart
het verharde weerhouden

van verbondenheid door duister
luistert naar geen ander woord
dan STOP

met liefde
omhels ik zacht
het kind dat

diep van binnen
op ons wacht
lichte zeggingskracht

zo hoog jij

zo laag ik

zo zweven

weven wij

zacht en stil

een sprookje

in liefde

schilderen

vrede op

maagdelijk

doek

Welkom lief kind
jij vindt je weg wel
als je geliefd
gedragen en geholpen
het leven intrekt

in het midden
liggen begraven
ouders en kinderen

papa je ging
21 jaar geleden
stille gebeden

komen en gaan
je laatste woorden
staan in mijn hart

ach, lieve papa
hoe hard ook
je zoon gaat gewoon

zijn eigen weg
zonder het erfgoed
van mama en jou te horen

verstoten, omdat de bijbel
niet beschrijft wat verborgen
blijft voor een kloppend hart

lieve papa
in het midden
de herinnering

in een beweging
de hemel
op aarde
niet te evenaren
vooruitziende blikken
slikken nu
een stille
ontroering
weg

sterven wij
minuten lang
geest uit
stoffelijke
werelden

antwoorden wij
uren en dagen
lang op
vragen van nu
hemelen

zweven voorbij
het tij keert traag
mijn maag
draait verdriet
tot kaviaar

o kom kind lach
het is gedichtendag
schrijven mag

ik zag dat vandaag
een maag zich draaide
het maaide goud zand

onder blote voeten af
en in die schitterende
lach, mag jij dwalen

doorheen de lagen
van honderden levens
duizenden jaren

schijnt een klein lichtje
in de dicht donkere nacht

in het midden wacht een zaadje
op het rapen en weer planten …

waai de dagen in stilte
doorheen het minnelijke
strelend stralen handen
en ogen over de huid die
dorstig de warmte aanvaard

als de condor
en de adelaar
elkaar vinden

de beer
los is

de kinderen
van de maan

het bestaan
verhalen

een kind nog die
blonde jongen
lange haren
fijne kin

breed voorhoofd
heldere blik
snelle gedachten

woorden bevangen
door mijnen
en treinen

hij luistert stil
naar volwassenen
en tekent aan het eind
een gouden belofte

Welkom

we komen
in vrede
en liefde

wil een ieder
die niet in vrede
en liefde is

nu het plein verlaten

We spreken en zingen
over van harte zijn
de pijn daargelaten
in gesprek met het kind
dat niets leuker vindt

dan met lampjes
door de nacht dwalen
we halen de waanzin
van de kast

en lassen een pauze
vol plezier en spel

in

artiest : staat op foto

kijk dan
droom jij
ons

de wegen
van morgen
en hier

zien wij
dieper in
de verte

van boven
naar beneden
glijden wij

verblijden ons
leveren slapeloosheid
door de onrust

in de ether

of zijn het de masten
die op hel staan
in de nacht?