Levenstaal

Neem mij
vooral hier
niet altijd
al te serieus

ik wrap graag
papier door
woorden

De dievin is diep in haar hol
gekropen,

want er lopen heldere geesten
die doorzien

heb jij haar misschien gezien?
Met haar boeveggen belegt

zij de harten en levens van onwetenden
vergeten zijn de vroedvrouwen die

de kennis hebben begraven om deze
tegen dievinnen te beschermen

waar zijn deze geheimen
vandaag de dag gebleven?

Heb jij nog enige illusie
over democratie nu een groepsfiets
met zeven mensen nauw verbonden
aan een bierfiets en K(l)ausaal verband

waarin Nederland is uitgeleverd
aan wat grote monsters die
Satan soms nog overtreffen

we heffen het glas
op een gezond
gelukkig jaar

met een pathocratisch verzet
op uit oud ijzer gevormde fiets

sta daar
neem mij

mee

lig daar
rust maar

zacht

spreek waar
oprecht

zeg

liefde
is echt

nu

Zonneleen een woord dat zon en Midgard
intens en volmaakt verbindt
het inner-kind raakt in de basis van haar
vergeten gedachten en dieper weten

de krachten wachten op herschepping en herinneringen
die de kinderen van morgen bij geboorte nog dragen
en door pillen en prikken verdreven tot de nadagen

van de kinderen van Jormungand, die hun zeeën over land
hebben uitgespreid met golven die meer bedolven
dan gewenst is voor het leven dat Midgard

haar kinderen heeft willen geven.

Ooit komt de dag, dat dit zonneleen weer volledig
gedragen de aarde kinderen zal helpen bij hun leven
door de eeuwigheid omgeven met de kracht van Asgard

midgard

zonneleen

in het delen
van een weg
delen van verhalen

hertalen wij
op een bruine bank
een stukje verleden

opstellingen over en weer
en een hele keer in weten
en ervaren

een middag met een
gouden rand en handen
ineen geslagen

voor een betere wereld
die zo wordt verteld
bij jezelf begint

de draak die het midden
van de hoekstenen verslindt
en vertrapt hapt naar kinderen

we verhinderen vooralsnog geen
pedofiel slechts hun jagers waar
de haatmails zich verspreiden

door de hoofden waar de draak
de vuurballen spuwt en huwt
en danst met de dood

sta naast mij lieve God
als ik opnieuw tot op
de bodem van pijn
en verdriet afdaal

geef me engelen die hun
vleugels om mij heen slaan
en mij bijstaan op
deze duistere weg

Galerie Vol Leven
Sylvia Reybroek

Boosteren we de muziek
en boosteren er op los
de rijen zijn de klos
trossen in bossen staan
in het gelid om dit
boosteren te koesteren

verlangen naar rust
in hoofd en leven
geen gedoe meer en vrij
om te gaan en staan
welaan de vrijheid
gekoppeld aan de booster

computer en alles
verbonden in de boostercloud
en gedachten uiteen gejaagd
belaagd als attractie vol
beweging in hoeken

Betekenis booster: Aanjager, Attractietype, Kermisattractie, Merk van een scootmobiel, Radioversterker

in den beginne
sprak een stem
en blies
bezieling
in de stof

aan het einde kwam
zwarte ziel
en nam
bezieling
ruw uit jou

geef heilige huisjes
hun kruis en blijf
in zachte herinnering
de tinteling
voelen
ervaren

niet te evenaren wensen
aan de grens van een wisseling
die geforceerd in de tijd
voorbij gaat en niet verstaat
wat de gedaante in het midden
heeft gedroomd.

is het kerst
in de verste
verte

de stilte

komen we
dichterbij
en de

kinderen

dansen
in het midden
van de cirkel

tussen kerst
en oud en nieuw
vallen stukjes

kalkoen tussen ballen
van zilver en vet

we hebben zacht uiteengezet
let niet op de trage woorden
akkoorden vervagen

vlagen geluk en verlangen
rijgen een ketting

zo samen aan de wandel
vol praatstof over het leven
woorden waaien mee

op de wind

nevel sfeert sprookjes
door de ruimte van een
december morgen

zorgen stil

waar hij
aan haar raakt

waar zij
aan hem raakt

dansen door
dag en nacht

zacht het hart
de ziel ontmoeten

zo begroeten wij
het leven

ons gegeven

waar ze vliegen en zweven
eindeloos de lucht berijden
bevrijden zij zich van alles
wat als ballast het hart raakt

verderop maakt hun nest een test
vol verlangen tot een veilige haven
zij laven zich aan de rotsvaste
vrij onbereikbare hoogte daar

ver van het dal

na regen
de zon
het begon
zo nat
dat de
hoop op
licht zacht
verdween

daar scheen
de zon
en kon
het licht
gevangen
worden

stenen
stralen

de balans
eeuwige beweging
lemiscaten
in gesprek
met de helende
kracht
van volledig
zijn
hier
op
Aarde

waar ik sta
uitkijk
uitzie
overzie

daar sta ik
wetend
tastend
zoekend naar

die ene waarheid
die is, was, zal zijn

afbeelding

zacht van binnen
hard van buiten
sluiten we
woorden in

beginnen
zacht de zondag

het mag nog
even duren

door de gordijnen
gluurt de dageraad

Verover met zuivere winden
waai rond de haard en pannen
vol voedsel dat heelt

vrouwe van het licht
je gezicht verscholen
achter de sluiers
van onwetendheid

door de tijd heen
hier op Aarde vermoord
vermorzeld, verbrand
een land van leegte

achter latend waar
verkrachting en verminking
de norm zijn geworden
en niemand het ziet

omdat het zo normaal lijkt

waar de ziel zich hecht
aan het licht gedreven lijf
blijf ik zoeken en tasten
naar diepere waarden
en zin
van het bestaan

waar je te gast bent
in de huiskamer
van een ander

mag hij jou niet schenden
echter

de huisregels van een ander
zijn wel

zijn haar recht

dat wil zeggen
de huiskamer van mijn eigendom
is stomweg mijn heilige ruimte

en als jij je daar niet veilig voelt
is daar het gat
van de voordeur

als je al voorbij de drempel
komt

als je mijn huisregels leest 🙂

Vlieg je
droom je
zweef je
naar het licht

je gezicht
in de zon
waar je ooit
nieuw begon

jij vrouwe vol leven
waar is zij gebleven
haar heilige passie

sluip zacht door de wouden
zie bomen zwiepen
hoor geesten joelen

bedoel je dat het einde
nu dan echt in zicht is
of dat de oorlog groeit?

sluip zacht door de wouden
vouw verlangen in flessen
beziel een stille stem

Galerie Vol Leven
Sylvia Reybroek

Foto; Anke de Vrij

lach niet
als je ziet
en geniet

voel slechts
en open
hart en ziel

Ik heb het nog nooit gedaan en ik denk dat ik het wel kan … gewoon doen, en je overgeven aan het moment … even die innerlijke criticus naar achter schuiven en het heeft in elk geval voor een aantal mensen zeer zeker gewerkt …

Poëzie is de taal van de ziel … en hoe kun je dat nog verder uitbouwen … ?

welke wegen
bewandel jij
en liggen

nog open?

dans
speel
schrijf

schrijf
taal
ziel

verwoord
akkoorden
van leven

hoe trouw ben je
aan je eigen waarheid
in een tijd vol waanzin
waar tegenwoordigheid
bestaat uit schermen
die ons beschermen
tegen virussen die alleen
in modellen zouden bestaan

de waan van de dag mag
dan afstompen
oom Jan loop op klompen
en we dragen
water naar de zee

Jij zorgt
en borgt
het welzijn
welbevinden
ondanks de last
past de dag
zich dagelijks aan
aan het bestaan
van jou

mijn zorgen kind
mijn zorgen geliefde
mijn zorgen buur

in dat kleine doosje
ligt een gouden zaad
kraal zo je wilt

een belofte
voor morgen
een kind
geboren

en schepping
getekend
in betekenis

een gele stempel die
de tempel verzuurt
door ziektewaan

we bestaan nog
bij de gratie
van een god

die mensen tot
bloed-spraak-smaakt
raakt-Baäl

in zijn buik kinderen
en bange mensen
krachtvoer voor macht

als het nodig is
komt er een frisse
wind die gratis
en voor niets
iets verschoont

bewoon jij
jou?

durf jij te spelen
en te delen
vanuit een kinderlijk
open hart?