in de armen
van de dood
uitvergroot
de pijn
van de mensen
en kinderen
in de armen
van de dood
de zon gezien
en daar
gevoeld dat het
leven vol is
de dood zag
zoveel pijn
en tranen
dat hij
excuus bracht
er wacht zacht
verlangen
naar
vrijheid
waar ik sta
uitkijk
uitzie
overzie
daar sta ik
wetend
tastend
zoekend naar
die ene waarheid
die is, was, zal zijn
Durf jij
te laten
in gesprek?
Durf jij
op te staan
voor vrede?
zacht van binnen
hard van buiten
sluiten we
woorden in
beginnen
zacht de zondag
het mag nog
even duren
door de gordijnen
gluurt de dageraad
waar jouw ziel
het leven buiten
tijd en aarde
overziet
laten de heren
en dames van stand
jouw hand in
houdgreep
waar jouw ziel
gevangen in angst
karaktermoorden
ondergaat
staat stiekem de liefde
gereed om te helen
Verover met zuivere winden
waai rond de haard en pannen
vol voedsel dat heelt
droom met een waterjuffer
vlieg met regenbogen door
het zonlicht over helder water
droom de getijden in dualiteit
een eigenschap van onze aarde
die reptielen niet kon weren
omdat menslingen zich tegen
de waarheid gingen keren.
vrouwe van het licht
je gezicht verscholen
achter de sluiers
van onwetendheid
door de tijd heen
hier op Aarde vermoord
vermorzeld, verbrand
een land van leegte
achter latend waar
verkrachting en verminking
de norm zijn geworden
en niemand het ziet
omdat het zo normaal lijkt
waar de ziel zich hecht
aan het licht gedreven lijf
blijf ik zoeken en tasten
naar diepere waarden
en zin
van het bestaan
als het mes
alle wonden
zuiver
langs
de huid
opent
etter laat
verdampen
stampen
de
laarzen
voorbij
als het mes
alle levens
zuiver
ziet
het oog
zegent
laat liefde
leven zijn
strelend
handen
elkaar
waar je te gast bent
in de huiskamer
van een ander
mag hij jou niet schenden
echter
de huisregels van een ander
zijn wel
zijn haar recht
dat wil zeggen
de huiskamer van mijn eigendom
is stomweg mijn heilige ruimte
en als jij je daar niet veilig voelt
is daar het gat
van de voordeur
als je al voorbij de drempel
komt
als je mijn huisregels leest 🙂
welke bloedlijnen
verdwijnen
komen en gaan
hoeveel moeten er
nog komen en
gaan voor zielen
hun vrijheid claimen
en dansen in de tuinen
van licht en liefde …
Vlieg je
droom je
zweef je
naar het licht
je gezicht
in de zon
waar je ooit
nieuw begon
jij vrouwe vol leven
waar is zij gebleven
haar heilige passie
als theewater
kokend heet
in vergeten
momenten
van waanzin
over de tafel rolt
je mag hier niet zijn
kinderen die de pijn
meedragen en vragen
naar liefde voorbij gaan
verstoten en weggezonden
als melaatsen omdat ze
plaatsen bezetten voor
mensen met gezondheidsbewijzen
die niets anders dan onzin prijzen
… laten vrijheid verdampen
en doen stampende laarzen
soldaten van verraad
in een waanzinnige hel …
als theewater
kokend heet
over de balie
gutst, is het
heilige woede
die stormt
sluip zacht door de wouden
zie bomen zwiepen
hoor geesten joelen
bedoel je dat het einde
nu dan echt in zicht is
of dat de oorlog groeit?
sluip zacht door de wouden
vouw verlangen in flessen
beziel een stille stem
Galerie Vol Leven
Sylvia Reybroek
als we niet meer mee doen
houdt het op
de strop om de nek van vrijheid
lijkt steeds vaster en sterker
gewonden en verstreken
we blijk bekeken met ogen vol
haat, sociopathy en de illusie
van leiding waar de bevrijding ligt
in je eigen-wijs-heid, die er altijd is
voor jou en mij
Foto; Anke de Vrij
lach niet
als je ziet
en geniet
voel slechts
en open
hart en ziel
Ik heb het nog nooit gedaan en ik denk dat ik het wel kan … gewoon doen, en je overgeven aan het moment … even die innerlijke criticus naar achter schuiven en het heeft in elk geval voor een aantal mensen zeer zeker gewerkt …
Poëzie is de taal van de ziel … en hoe kun je dat nog verder uitbouwen … ?
in het lichte
niets
vol grijs
grauw
en een jaar
strijd
vertwijfeling
duizenden tranen
waant de dag zich
na een ontmoeting
en wandeling
in bed
welke wegen
bewandel jij
en liggen
nog open?
morgen
Galerie Vol Leven
Sylvia Reybroek
gisteren
vandaag
ze voegen
zich samen
adem
gestokt
in vergif
geraakt
door niets
dat morgen
doorleeft
dans
speel
schrijf
schrijf
taal
ziel
verwoord
akkoorden
van leven
Een slimme meid
is op de toekomst voorbereid
met oplopende benzineprijzen
bewegen we met afgrijzen
naar een afgrond die rondom
opdringerig
onze levens indringt
en kopen we
een goede nieuwe fiets
en deze lieve trouwe maat
gaat door …
hoe trouw ben je
aan je eigen waarheid
in een tijd vol waanzin
waar tegenwoordigheid
bestaat uit schermen
die ons beschermen
tegen virussen die alleen
in modellen zouden bestaan
de waan van de dag mag
dan afstompen
oom Jan loop op klompen
en we dragen
water naar de zee
Klein lief
vogeltje
symbool
voor het eindeloze
onmogelijk
dat mogelijk wordt
zo het toonbeeld
van kwetsbare
kracht
Artist Kerri McCabe
waar het karma
dharma aantast
verrast de dag ons
zonsopkomst
beneveld
in novembermist
Karma hier bedoelt als: handelen of actie Dharma hier bedoelt als: Metafysisch de grondslag waarop de schepping en de universele wetten van de natuur berusten. 2. Individueel een factor tot bewustzijnsontplooiing.
in een schitterende
poging om in het midden
het uiterste
tot in het minder
te verbinden
blijf kind van God
en sta niet toe
dat je slaaf van Satan
of welke gevallen
engel ook
Jij zorgt
en borgt
het welzijn
welbevinden
ondanks de last
past de dag
zich dagelijks aan
aan het bestaan
van jou
mijn zorgen kind
mijn zorgen geliefde
mijn zorgen buur
zo in een kamer
op een grijze stoel
anderen op een
oranje bank
we drinken koffie met vlaai
maken een zwaai naar het leven
we zijn in gesprek gebleven
over luisteren en kijken
in dat kleine doosje
ligt een gouden zaad
kraal zo je wilt
een belofte
voor morgen
een kind
geboren
en schepping
getekend
in betekenis
zacht bewegen de huiden
laten schubben los
een tros druiven aan een
herfstkleurende tak, waar blad
al loslaat en in gesprek gaat
met de elementen rondom
zacht strelen we de handen
van een kwetsbaar kind
dat verloren bestemming zoekt
een gele stempel die
de tempel verzuurt
door ziektewaan
we bestaan nog
bij de gratie
van een god
die mensen tot
bloed-spraak-smaakt
raakt-Baäl
in zijn buik kinderen
en bange mensen
krachtvoer voor macht
als het nodig is
komt er een frisse
wind die gratis
en voor niets
iets verschoont
bewoon jij
jou?
durf jij te spelen
en te delen
vanuit een kinderlijk
open hart?
Artwork by Lee Bogle
in het licht
ontvangen
wij de
geboorte
van het AL
in onszelf
In droomwerelden
diep onder oppervlakten
voelen en beleven wij
de getijden
Ach
wil jij
met mij
spelen?
Ach lieve
wil jij
vandaag
luisteren?
Laat de geest
en de vogel
dansen op de wind
laat de geest
adem blazen
in het lichte kind
Laat de wind
verhalen vertellen
die vergeten zijn
hoe zij draken en reptielen
veranderen in mens en weerom
ik kom in het midden van de waan
terug
speel nu
en verdeel de spelen in leugen en waarheid
wat is nu eigenlijk integriteit
als de eed, het leven meed
kom lieve mensenkind de vrouwen
wachten op jou en sturen nieuwe kinderen
die wijzer en lichter zijn een kinderjacht
is hier
vandaag
zet ik in op onderkennen en verwen
de kinderen in mijn leven met licht
speelse aanwezigheid met soms wat strengheid
lief mens leef liefde
dat wat inktzwarte marteling is
hier aangekeken wordt en erkent
transformeert met zachte hand
te midden van vier mensen
is er een norm
die wijzer is
dan liefde
creatie
vanuit de bron?
Artist Violetta Boyadzhieva
Hou jij
mijn hand
opdat
mijn hart
kan
kloppen?
in het licht
van duisternis
waarin dat
ene waakvlammetje
van leven
nog brandt …
landt zacht jij
lief innerkind
en vindt de
ruimte om te dansen
vol leven
vandaag …
kom lieve
jouw leven
jouw ziel
is vrij
van jou
leef naar de wetten
van liefde en respect
en alles komt goed
is goed
Geef mij de wijsheid
van de creator
vrije ruimte verbonden
met de hemelen
kraamkamers ver van hier
die wij in materie
zo verliezen door
misverstanden
rafelranden vol bedrog
en structurele slavernij