de oude sjamaan
komt er zacht sluipend bij staan
legt de kikkers rond
het ziek kwetsbare wezen
dat vergeven is door pijn
de oude sjamaan
komt er zacht sluipend bij staan
legt de kikkers rond
het ziek kwetsbare wezen
dat vergeven is door pijn
kwak kwaak plop kwak kwaak
ik maak de avond langer
mijn zomerse lied
klinkt door de wind gevangen
door de polders van het land
Ach de warmte
van deze omhelzing
het knagende gemis
van dit gedrag
dat de mens niet meer mag
veel gehouden dieren ook niet meer
want kunstmatige bevruchting is eerder
de norm, dan de uitzondering
verbetering van rassen en productie
en uiteindelijk volledige reductie
van al wat licht en liefde is
@ omhels mij
in het licht
van de morgen
een schaduw die zich werpt
scherp geslepen gebreken
in de schaduw van duister
een zwart intense nacht
bracht een leven terug
in het paars van de zon
begon ze haar vlucht door
het land van belofte
waai in fluisterzangen
storm je berichten uit
protest tegen de zwarte
magie die je verkracht
de kinderen spelen
in het grote bos
een los geslagen
windvang spel
ze racen en rennen
spelen het verleden
in een razende vaart
gepaard met gejoel
je voelt het vuur
en de zilverberken
werpen klatergoud
uit zonlicht en blad
Zachte waterstromen
en heldere dromen
komen samen in een dorp
aan het water
waar vroeger in later
verborgen geheimen
zacht en liefdevol haar
namen in het gezicht
van een toeschouwer
voorzien van fonteinwater
met een helikopterview
hiew de engel van het kwaad
alles wat voor liefde staat
kapot
met een liefdevolle blik
zag de Vrouwe het gemis aan
compassie en wijsheid in
de tijd
voedsel dat puur en zuiver
is, is het grootste gemis
door GMO en gif geweld
tel maar
zo ver jij reizend de wereld
over gaat en voortgaat
door oceanen je voedend
met wat het water je geeft
je leeft in groepen
waar familieleven je dagen
omgeeft en je spreektaal
verder en dieper reikt dan
mensen nu vandaag de dag
nog kunnen en willen
je draagt de wijsheid van het leven
diep in je mee …
moeder en hoeder
zorgvuldig tasten
ze de warmte in elkaar
gewaar van liefde
dag licht
een zachte haal
straalt voorbij
vrij van ruis
dag licht
een zwoele wolk
in het midden
van dinsdag
Onooglijke stukjes
gekocht voor iets
dat niets werd
omdenken en dan
schakelen en iets
maken dat
lekker gek kek
anders dan anders
is en ook
nog draagbaar op
een warme zomer
dag met bruin
gekleurde kuiltjes
in de kuiten van een spier
hier daar gelaten
paarse rokjes met
stokjes aan de rand
vaal wit kant
Iedereen hoort erbij
ongeacht ras, kleur en geslacht
het leven lacht in de zon
we dansen en onder het balkon
dromen we cirkels
met regenboogtaart
wikkelen levenslessen in
cultuur, contact en respect
mensen boven regels
tegels ingekleurd als
zebrapad, dat straalt
het beste in ons bovenhaalt
© Anja Tekelenburg
——————————————–
Regenboog
Ik droom een cirkel
Van kleurige bloemen
Ik ruik in gedachten
Hun heerlijke geuren
En kijk!
Op straat:
Een bonte zebra
Zijn regenboog
Van warme kleuren
Roept uitnodigend
Naar mij:
“Kom, steek met mij over;
Hier ben je veilig”.
Ik droom een zee
Van unieke mensen
Op het veelkleurig pad
Van hier
Naar daar
Ik hoor gezang
Van de overkant
Eén koor
Van zoveel
Verschillende stemmen
En dan denk ik:
Als dát
Eens wáár
Mocht zijn……..
© G.J.M.Zegers 2021
ik hoor de wind
zie het grijze
dat zonnen versluierd
zo boven
zo beneden
ik luister traag
naar de woorden
uit de hemel verzonden
bij de post
van de Vrouwe
laat mij zacht
slapen en waken
in het Veld
niet geteld
de zaden
en granen
verborgen
in de nevel
van het nieuwe
dat wacht en lacht
in de stilte
…
een landwinkel
in het bos
bewaakt
door een paar koeien
en een kindkoe
bij de opgang
hoe de waakkoe
toeslaat
en oorverdovend
loeit
tot ik haar aanspreek
en het geluid breekt
in zachte conversatie
een sensatie
in zichzelf
Volle maan
in aquarius
over zus en zo
vandaag
houden we het
bij Sus en So
onderweg
in het leven
omgeven
met al
wat schepping heet
op de fiets, ja!
schuil maar lieve kind
je vindt vast je weg later
nu praten we zachtjes
over het ware levenslied
zo de humor
van het leven
even wacht op
ons be-ademen
zo de lach
van een kindlicht
even wacht
op ons omarmen
zo sta ik op
sla draden om
en kom vooruit
tot we omsluiten
wat verloren
is geraakt aan
wijsheid en weten
sta daar maar
kijken naar het blauw
in de lucht
de straat zucht
in stilte nu alle leven
vakantie
kinderen
slapen en waken
nu elders
vertel maar
daar in het blauwe
wie jij bent
jouw leven
omgeven
door een huid
met haar
jouw leven
waar je hart
klopt in jou
vol jij
jouw dagen
dragen je
door tijden
alleen
met je Geest
die geneest
en verzoekt
te zijn
jouw eigen pad
lief mensenkind
jij lief klein wezen
in dat perspectief
beloof ik jou
dat alles wat
het gebouw hersteld
wordt verteld
en gedaan
De relatie
tussen jou
en mijn leven
vrij van dat
wat verkeerd zat
in ’t midden
mooi dit geven
om stilte
geweven
gerechtigheid
rechtvaardigheid
eigenzinnigheid
de tijd glijdt
als het stil wordt
het bord gekeerd
jongleert met dood
uit leven
Draag zacht
water
naar de zon
adem lucht
vol groen
binnenin
Over de top
domineer je
de dagen
van de mensen
om je heen
alleen
omdat je
bronstijd
is vervallen
in lege hulzen
dit stille lied
van bloemen
wiegend in wind
mijn hart zingt
geraakt laat
het moment zien
wat leven
leefbaar maakt
en dan dat beeld
van die tractor
half in het water
geschater kolkt
…
…
…
waar het wiel
draait en spint
begint
de dag
vol lawaai
een haai
maait de heg
zo het leven
krult in een baarmoeder
omhult door vliezen
kiezen kinderen
voor dood of leven
omgeven door de Geest
die leven schept
zo het zonlicht
bladeren laat leven
omgeven door stammen
en granen
sporen banen zich
onzichtbaar weven onder
de oppervlakte
Buiten in de tuin
op een groot terras
was het zopas
een aangenaam
ontwaken
met koffie brood
en vruchten
blauwe luchten
met witte wolken
bevolken
de zonnige
vrije vrijdag
Het draait
en rolt
stolt
asfalt
en beweegt
pluimen
van rijpend
graan
straal lieve
hef je hoofd
naar het licht
dans lief kind
wind speel traag
met een haar
de storm
over ons
regen
valt
wind
waait
de dag
zwaait ruw
leugens
bedrog
maar ook
liefde
als jij
dat
leeft
alleen met de elementen
regenten uitgeschakeld
door een krachtige stroom
geldmonsters en
machtswellustelingen
de mensen zingen luiduit
we willen leven en mens zijn
en in die levenspijn
geven ze alles weg
wat hun leven nog tot waarlijke
bezieling en levenslust heeft
gemaakt
als ik denk
water als wijn
inschenk, zijn
wij dan vrij
en open
of toch niet?
in een beweging
tegenover
de stilte
het geruis
van misleiding
te herleiden
naar een voorval
ooit op aarde
gevallen …
in een beweging
met volle hand
de stilte
het geruis
van zomer fruit
in een dorps
paradijs
wijzen dragen
een kaars
tot cherubijnen
verschijnen
en dan de serafijnen
genoemd in een lichte
zin
het begin
uit het einde
onze bijbel
incompleet
het is heet
reflecterend draag ik traag
een zaadbal mee omhoog en
laat haar landen in een veld
waar geen held nog durft
te zijn
biddend met handen hoog geheven
weven we onze dromen als rag
over een dauwrijk landschap dat
stap voor stap de Aarde wederom
hersteld
stil vangt zij de maanstralen
verhalen van verloren zielen
vallen op de mosbodem
onder grote cederbomen
die hun sapstromen in dromen
naar de hemel zenden
en haar wijsheid ter
aarde dragen