De kippen
wippen
hun zacht
tetterend
onderonsje
in de zon
bij de boom
vol vlaggen
bewaken zij
de veste
waar blikken
kunnen blinken
en verwerpen …
pok pok pok
De kippen
wippen
hun zacht
tetterend
onderonsje
in de zon
bij de boom
vol vlaggen
bewaken zij
de veste
waar blikken
kunnen blinken
en verwerpen …
pok pok pok
in een niet te verwerken stroom
prikkelen gedachten, werkelijkheden
en beelden mijn bestaan
ontstaan in de nacht brengen zij
verwarring en heling in een enkel
moment van stilte en pijn
waar het zich omvormt
naar een weg die elke uitleg
onzinnig laat zijn
Zwart en bijna wit
het zit elkaar
op de huid
loopt in en uit
elkaar en over
de rand op
een stoeprand
zo de schittersteen
kijkt wit
om zich heen