de maan is vol en verloren geraakt
achter duizenden stukjes
regen en nevel die heel veel
zicht ontnemen en je dwingen
in het binnenin te zingen

zacht raken we de snaren en maken
het lichte uit het duister
we luisteren in de minne
waar in den beginne van dit tijdperk
een levenswerk
verloren ging

we zingen met de elf
het gewelf traag open
en lopen hand in hand
naar een beloofd land
dat in ons leeft

Tekening: Amanda

waar vroeger thuis
geloof een hoofdzaak was
met de Bijbel als
leidraad
het oude testament
als basis deels ontkent
verwent een kind zich
met dagdromen

geschreven woorden
uitgelegd naar politiek
weloverwogen juistheid
is het altijd de vraag
geweest

hoe je wandelt met God

een gesprek van Ziel tot Ziel
vertaald kan in een hart

tart alle geschreven taal
al helemaal
wanneer geheimen
zijn herschreven

overgebleven zijn de
ver weg geslagen
dag- en nachtdromen
die komen en gaan
in wandelen
met de onnoembare
Bron

Slechts zijn
en de handtekening
in alle aard-lingen
weer leren zien
slechts zijn
…
…
…

als ik je wakker droom
lief mensenkind
de stroom van het bloed
dat je kloppend hart
voortbeweegt

jij lief mensenkind
vindt vandaag de dag
zelden de veiligheid die
je fysiek en in denken
hoopt en toch

je bent veilig
verzorgt
gedragen
je ziel is geschreven
en Michaël zal je
met hand en tand
beschermen

waar Maria Magdalena
je in haar stille genade
wil voeden met helder
weten en vergeten
waarheden
zullen aantreden.

Draag je de kandelaar
in het licht vanuit
het dicht diepe duister?

heb je gezicht op en
straal het zachte licht
van december rondom

je zware lijf en leden
harten betreden stil
heilige binnen ruimten