4 Aq’ab’al

de dageraad
in gesprek
met de witte deken
over platte daken
we schaken
schakelend
de stappen over
een vermoeide
Moeder Aarde
zij baarde zoveel
leven
wat is overgebleven
in het Wilde Westen
is op zijn zachts gezegd
een puinhoop van
ongekende orde

we worden opgeroepen
om te heroverwegen
heroveren
herinneren …

dawn
in conversation
with the white blanket
over flat roofs
we play chess
shifting
the steps across
a tired
Mother Earth
she gave birth to so much
life
what remained
in the Wild West
is, to say the least
a mess of
unprecedented order

we are called upon
to reconsider
recapture
remember …

 

Dämmerung
im Gespräch
mit der weißen Decke
über Flachdächern
wir spielen Schach
verschieben
die Schritte über
einer müden
Mutter Erde
sie hat so viel geboren
Leben
was blieb
im Wilden Westen
ist, um das Mindeste zu sagen
ein Chaos von
noch nie dagewesenen Ordnung

sind wir aufgerufen
neu zu überdenken
zurückzuerobern
erinnern …

 

 


Reacties

4 Aq’ab’al — 2 reacties

  1. Anja..

    de chaos is gebaard
    door het mensdom
    zonder omkijken en
    enige empathie met
    ander leven

    dat ook deel is
    en deelt in het
    grote wonder

    der schepping

    en nu volledig
    ten onder gaat..

    sterkte..
    wil

Geef een reactie