Dan mag ik niets
uit iets dat stil
ongewoon en sloom
de dagen vult

rul zand zo nat
waait en braait
rondom mijn wezen
vrezen de koude

mijn tere wangen
kleuren rood
uitvergroot de leegte
van de duinen

Then I may nothing
out of something silent
unusual and sluggish
fills the days

loose sand so wet
blows and brays
around my being
fear the cold

my tender cheeks
color red
magnify the emptiness
of the dunes