laat het hof
zijn stem verheffen
effen de wegen
plavei het pad
de ratten slingeren
hun tanden in armen
verlammen de weerstand
in elk land
denken ze
laat de lof
zichzelf herscheppen
behep mij met moed
het goede te doen
en het lot te
draaien tot in de poriën
van de zielsverlangens
die stil begraven wachten
tot jouw hand
alles heelt