Waar de zin van het bestaan
heel langzaam een bodem zoekt
die dieper en dieper in slijk zakt ..

waar woorden willen moorden en hij haat
uit eigen onmacht ten toon wil spreiden
is het lijden of leiden in last

wat past ons nog?

Where the meaning of existence
very slowly seeks a bottom
sinking deeper and deeper into mire …

Where words want to kill and he hatred
wants to show off its own impotence
it is suffering or leading in burden

what suits us?

Wo der Sinn der Existenz
ganz langsam einen Grund sucht
tiefer und tiefer im Sumpf versinkt …

Wo Worte töten wollen und der Hass
seine eigene Ohnmacht zur Schau stellen will
ist es Leiden oder Führen in Last

was passt zu uns?