alleen met de vogels
de zon en werkzaamheden
in de vinex straat
een man die op scherp staat
overprikkelend en overladen
baden in stilte
maar niet zonder duistere
ruimten waar zon buiten
en dromen binnen …
Reageer
Maandelijks archief: juni 2022
Do no harm
Het is niet geoorloofd, andersmens eigendommen, politici en ambtenaren schade toe te brengen …
.
omgekeerd lijkt alles te mogen …
.
Kinderen uit huis om schulden
die toeslagen en misleidende
computer markeringen als ellende
in ongekende omslagen windt
.
Do no harm…
.
als je dat over een massa uitspreekt
breekt er een moment aan
dat je vooral zelf het voorbeeld
zult mogen geven
.
even nog
.
is mijn geduld
.
als gekruld gehakt
verwondering
om een kolibri-vlinder
die op lavendel
landt
als wijsheid mensen kan
en wil verbinden
verslinden de wolven
het laatste wild
gevild en verstild
Zij schouwen naar
de verschroeide aarde
die geheimen bewaart
vergaren de wijsheid
nemen de tijd en bidden
te midden van waanzin
kun je vergeven
en nieuwe tapijten
weven
kun je anderen
laten zijn in hun pijn
zonder
oordeel dat zij azijn
pissen, laat hen vissen
in water
bemoei je niet met de ander
als je niet de empathie hebt
en laat zijn
wat de pijn van de ander
werkelijk is en raakt, laat
uit-spreken
Jan je was twee lange te korte jaren
in Houten
Hier kon je aan het ondervinden …
Hoe welzijn, zorg en cultuur
een bijzonder huwelijk zijn
aangegaan
Het bestaan van welzijn
en het hogere goed van zingeving
is een subjectieve beleving
Wat wij delen is liefde voor de natuur
die zo puur en krachtig een moment van
stilte en voor de schrijver
inspiratie geeft.
Vandaag weef je verder met zorgvraagstukken
daar waar je het gelijk met geld en besturen
buiten de muren van je eigen huis
naar binnen en buiten weet te brengen …
Dank voor je inzet voor de Houtense cultuur
en heel veel geluk met je verdere werk-zaam-heden
Ria: Wethouder van Cultuur
een grote overwinning
duur en zuur betaalde
nederlaag of toch grote winst
Kinderen lopen met het badwater weg
maar weet dat het bruisend inspirerende
van cultuur, op den lange duur, de aderen
waar het bloed door stroomt, verruimt
Weet dat scheppingskracht en humor
helend en zalvend werken op de geest
hiermee geneest het veelal
onzichtbare wonden, indien zuiver
en liefdevol gedragen en gebracht
Heel veel succes Ria
Vlieg je mee
hoger en dieper
gaan we
vandaag
na de regen zon
vooruit dan maar
een paar minuten
pauze
ondertussen bloeien
duizenden bloemen
zacht wandelen wij
door de beregende
achtertuin met
bloemen die stralen
bladgroen dat groeit
bloemen zij geuren
en beuren ons op
in volle schoonheid
genietbaar-heid-tijd
kruiden fluisteren
hun geheimen in een
delen van vele
gezonde elementen
die gekend zijn
in samengaan …
zacht de wind
ontvangen
verlangen
voeden
en pijn laten
in gesprek
met de elementen
voorbij het denken
vormen wij samen
een scheppend
ballet
vlinderkinderen
landen op hun waardigheid
zeldzame zinne
deze regenbui
verwachtten appel bomen
al geruime tijd
een kruising waar wegen
samenvloeien en uiteen lopen
benepen bekopen wij
de onderliggende hypnose
we kiezen een afslag
dieper in, met de massa
of heel alleen met
een enkeling die ook
nog zelf kan, wil, moet
denken en waarnemen
wat er onder de voeten rolt
gevaren die dreigen
(n.a.v. een interview met Desmet)
Just a fingertip
my lips filled
with questions
some interesting
wispers
from the wind
in het zacht ontwaken
waken zonnestralen over
de droge bladeren van
een appelboom die hoog
boven alles uit troont
er wonen dieren in
ze dansen in het ochtendlicht
een gedicht geschreven
door vele vleugels
en spinnenragdraden
in het midden
verreizen de stralen
van een zwarte zon
op mijn balkon
een blauwe lucht
licht in vogelvlucht
in de diepte
bewegen wezens
vanuit oertijden
zij bevrijden met de hemelen
een uiterste wijsheid
buiten woorden om
Als verbinden en liefde
verstoten en bestelen wordt
is het dan liefde
of inmiddels haat?
Als je me vraagt wat me
bezighoudt en ik stuur je
een tekst
die me raakt
tot nadenken stemt
wil je niet kijken
wordt je ‘boos’
dat mag nog steeds.
Vraag me dan niet
hoe het met mij gaat
als je niet wilt weten
wat het hart raakt
wat mijn ziel zingt
Vraag me dan nooit meer
hoe het met mij gaat …
zeg me nooit meer …
dat je van me houdt
Zeg me liever niet
dat ik me moet bekeren
want zo een geloof
in dogma’s en groot gelijk
is het jouwe
niet het mijne
We hebben slechts gelijk
in het ene moment
dat we de waarheid
van toen uitspraken
of nu spreken
Van mij mag je denken en zeggen
wat jij wilt
zolang jij deelt en niet vindt
dat een ander
gelijk moet denken aan jou
Dat een ander de door God gegeven
talenten niet mag inzetten
omdat jij het niet
kunt aanzien
Niet kunt aanzien
met je Bijbel in je hand
die je zo anders leest
en begrijpt dan wij
laat ons zijn
zo wij jou laten
en laten we in liefde
en vrede leven
laten we het verschil
zorgvuldig benoemen
de vingertoppen raken
van mij naar jou
waar jij steeds
vier handen af wil hakken
met de Bijbel
in je hand
water en vuur
verbonden
met de luchtige
sprongen
van een (angst) haas
die verdwaasd
op de fietsende
heksen reageert
het haasje
loopt over
het zandpad
en rent
het land in
te bang
voor de heks
op haar fiets
sta jij nog in je eigen schoenen
na eeuwen beïnvloeding van het duister
luister je nog naar je oorsprong
weet je waarom je hier nu bent
ongekend je levenskracht, zij wacht
op een herkenningsteken
dan breken wij vrij
dansen, zingen en vieren
Hoe licht
een gezicht krijgt
in een steen
de sensatie van een zomermorgen
waar de dauw de bloemen heeft
begroet en verfrist
waar bladeren van bomen
krullen en traag regen roepen
poepen vogels op de tafel
in hun vlucht van en naar
de bessen van de krentenboom
loom gevoel met een doel voor ogen
met droge voeten de tocht door
de schaduw gaan
met de geliefde
draaiende zoekende tastende
brakende verslindende monsters
tot in het einde der aarde
bewaarden wij het lint en vindt
een elf onder het gewelf van een grot
de toegang tot de gouden sleutel
voor liefdevol creërend leven
een staande man
omarmend door
andere staande
wezens …
ademloos
rustgevend
levensbelang
lang
lang
geleden …
wisten mannen en vrouwen
hoe het onbehouwene
in zichzelf
te dempen
draag mij naar buiten
als het binnen te heet
onder de voeten wordt
als het buiten nog heter is
geef mij dan zuiver water
en een fluisterende wind
Laat mijn adem
jouw beademen
sprak de schepper
in een bedoelde
dageraad zag zij
dat hij haar
evenbeeld was
en deelde haar
liefde
onvoorwaardelijk
tot het aardrijk in oorlogen
geraakte en draken
met mensen gingen
mengen
ze brengen niets
dan degradatie en geweld
we tellen terug
keren om en zeggen
Nee!
een knipoog
uit het verleden
met een blik
op vanmiddag
en morgen
in ogenschouw genomen
dromen de libelles
en waterjuffers
met mij, tussen bunkers
waaruit zelfs vandaag
bloemen bloeien …
draai en laaf je
aan het ritme
dat de boezem
opent en genereert
het leert ons
wederom om op
te staan in
samengaan
we bestaan
in materie
en dichtheden
uit verleden
en morgen
leeft het heden
waai mij de liefde
en wijsheid in hoofd
hart en handen …
waar voeten de straat stenen raken
of stenen voeten dragen en kussen
in hun helende dans voor dieper
geweten en vergeten gedraai …
hier maait een middag, zijn ochtend
woorden voor klanken weg en laat
de mensen achter met hoog en laag
onvermogen om de diep gewortelde
aangeleerde overtuigingen in een
dankbare buiging over te laten aan
wat zich aandient en zo verdient
de middag een plezierig plagerig applaus
droom
met de dieren
plezier
in elk
moment
van de dag
en nacht
dans met mij
en zet jezelf
vrij en vlieg
door werelden
en tijden heen
culturen leren
van elkaar in
zomaar een zondag
middag in Lochem
en de uil
zit wijs
te zijn
staart krachtig
naar dat
wat daar
voor mensen
onzichtbaar
gevaar is
ik zwem
in de dag
mag
buiten spelen
en delen
tussen
culturen
vuren branden
in ons hart
als we de roep
traag volgen
draag de kracht
die in jou wacht
met trots
en passie
open je hart
voor jouw wegen
tegenover
licht
kan
duister
weinig
helder zichtbaar
de dolle dwaalwegen
tegenover een
vrijwel onzichtbaar
gras-bloemen pad
de brede weg prominent
zichtbaar aanwezig
tegenover een zacht
blote voeten veldje
waar je zelf je weg
tastend mag bepalen
omringd door dieren
en planten die je niet
meer kunt herkennen
opnieuw verbinden
vraagt moed
geloof je
het leven
beweeg je
mee en draag
je de gedaante
staande
aangaande
het dieper
weten
en ware liefde?
het traag over vliegen
wandelen over mos
in diepe wouden met
moeder Jaguar
en de zwarte Poema
doe maar en adem
de vergezichten
in en uit
beschrijf mij
de zielsdiepte
die bovendrijft
en inlijft
vanuit wetende
liefdevolle
verbinding
voorgeleefd
door het kleine
onbevangen kind
dat de weg
nog kent
en ons leert
hoe de ziel
te verbinden
tot in ogenblikken
bewandel de wegen
die tegen bewogen
dagen in
heelheid manifesteren
tot in de ziel
voeten die harten
vandaag de dag verbinden
gelijk thuiskomen
leef je me traag
overeind
uit modder baden
geladen
met misleiding
midgard wekt
bewustzijn uit pijn
van eeuwen
beweeg jij mij
vrij tot in de toppen
van mijn levensbergen
verbergen wij de
kracht nog
ik vecht tegen vocht
vol gif en kwaad
laat het gaan
en beweeg met jou in mij
en mij in jou
trouw aan het tapijt
geweven doorheen levens
de morgen roept
snoept elementen
van lichte liefde
de ontbijttafel verstopt
in een koele kast en
een aanrechtkasje
de dag breekt aan
we staan gereed
het is soms heet
onder de voeten
op een klein groen grasveld
wandelen drie wezens en
een blauw-zwarte bal
een wandelende sinaasappel
trotseerde de juni kou
jongleerde met de voetbal
het zal je straat maar zijn
honing en azijn bij wegwaaiende
ballen en vazallen met
een klaterende lach
vol spelende oranjes
op het groen gemaaide veld
geef me een uurtje
om een vuurtje te maken
met water te overgieten
we genieten de dag
en mogen samen leven
de overgebleven resten
transforemeren naar
een hoger doel