daar in het stille water
later uit gisteren
voorbij gedreven
Corinne Britzel
Reageer
Categorie archief: Gedichten
Kleine tijger dwaalt door de straat, kruipt weg en kijkt achter een wiel vandaan naar kinderen … glipt bijna naar binnen bij nummer 7 (waar voer is) en als ik Tijger roep, komt Tijger klaaglijk miauwend en schichtig naar me toe … even aandacht en dan toch weer schrikken, zoekt nabijheid en durft niet … observeert de kletsende buurvrouwen … tja dat krijg je als je ze een week met eten en aandacht verwent 🙂.
Maar nu ga ik niet mee naar binnen want er zorgt nu iemand anders voor de dieren …
Kleine tijger
een blijver
in genieten
van aandacht
projecteer ik nu
de aanklacht van nu
het gemis aan
verbondenheid
of is het tijd
dat het alleenzaam
voorbij glijdt …
en je huisgenoten
weer vulling geven
aan de stilte …
in het zachte licht
van de ochtendgloren
worden gedachten
en dromen geboren
de zon staat stralend
achter grijze sluiers
welke door mensen
gemaakt en aangeraakt
in het niets
jouw handen
geopend
gesloten
vouwen zich
om wonden
geslagen
door leeftijd
en eeuwen
van voorheen
loslaten in praten
over de gaten geslagen
in het leven
transformerend in dagen
de pijn en levensvragen
waar dagen weer
korter worden en licht
zich terug trekt om duister
te verlichten
niet zoals het hoort
scheren we langs
het onmogelijke
met koopjes en restjes
om toch nog iets te maken
dat vooral te gek is
om voor normaal
aan te nemen 🙂
Art by Tamara Laporte
een zachte boodschap
gefluisterd naar een vlinderkind
vindt stromend en zonnig
de weg naar een gewond hart
tart het duister en de pijn
zoet de azijn van het leven
in vissen
een zachte boodschap
gefluisterd naar een vlinderkind
heelt met lichte vingervlugheid
de voorbij gegane tijd
de oude sjamaan
komt er zacht sluipend bij staan
legt de kikkers rond
het ziek kwetsbare wezen
dat vergeven is door pijn
Corinne Britzel
kwak kwaak plop kwak kwaak
ik maak de avond langer
mijn zomerse lied
klinkt door de wind gevangen
door de polders van het land
Corinne Britzel
Ach de warmte
van deze omhelzing
het knagende gemis
van dit gedrag
dat de mens niet meer mag
veel gehouden dieren ook niet meer
want kunstmatige bevruchting is eerder
de norm, dan de uitzondering
verbetering van rassen en productie
en uiteindelijk volledige reductie
van al wat licht en liefde is
@ omhels mij
in het licht
Petra van Wijik: purperreiger
van de morgen
een schaduw die zich werpt
scherp geslepen gebreken
in de schaduw van duister
een zwart intense nacht
bracht een leven terug
in het paars van de zon
begon ze haar vlucht door
het land van belofte
de kinderen spelen
in het grote bos
een los geslagen
windvang spel
Corinne Britzel
ze racen en rennen
spelen het verleden
in een razende vaart
gepaard met gejoel
je voelt het vuur
en de zilverberken
werpen klatergoud
uit zonlicht en blad
Corinne Britzel
Zachte waterstromen
en heldere dromen
komen samen in een dorp
aan het water
waar vroeger in later
verborgen geheimen
zacht en liefdevol haar
namen in het gezicht
van een toeschouwer
voorzien van fonteinwater
met een helikopterview
hiew de engel van het kwaad
alles wat voor liefde staat
kapot
met een liefdevolle blik
zag de Vrouwe het gemis aan
compassie en wijsheid in
de tijd
voedsel dat puur en zuiver
is, is het grootste gemis
door GMO en gif geweld
tel maar
Corine Britzel
zo ver jij reizend de wereld
over gaat en voortgaat
door oceanen je voedend
met wat het water je geeft
je leeft in groepen
waar familieleven je dagen
omgeeft en je spreektaal
verder en dieper reikt dan
mensen nu vandaag de dag
nog kunnen en willen
je draagt de wijsheid van het leven
diep in je mee …
moeder en hoeder
Corinne Britzel
zorgvuldig tasten
ze de warmte in elkaar
gewaar van liefde
dag licht
een zachte haal
straalt voorbij
vrij van ruis
dag licht
een zwoele wolk
in het midden
van dinsdag
Iedereen hoort erbij
ongeacht ras, kleur en geslacht
het leven lacht in de zon
we dansen en onder het balkon
dromen we cirkels
met regenboogtaart
wikkelen levenslessen in
cultuur, contact en respect
mensen boven regels
tegels ingekleurd als
zebrapad, dat straalt
het beste in ons bovenhaalt
© Anja Tekelenburg
——————————————–
Regenboog
Ik droom een cirkel
Van kleurige bloemen
Ik ruik in gedachten
Hun heerlijke geuren
En kijk!
Op straat:
Een bonte zebra
Zijn regenboog
Van warme kleuren
Roept uitnodigend
Naar mij:
“Kom, steek met mij over;
Hier ben je veilig”.
Ik droom een zee
Van unieke mensen
Op het veelkleurig pad
Van hier
Naar daar
Ik hoor gezang
Van de overkant
EĂ©n koor
Van zoveel
Verschillende stemmen
En dan denk ik:
Als dát
Eens wáár
Mocht zijn……..
© G.J.M.Zegers 2021
ik hoor de wind
zie het grijze
dat zonnen versluierd
zo boven
zo beneden
ik luister traag
naar de woorden
uit de hemel verzonden
bij de post
van de Vrouwe
laat mij zacht
slapen en waken
in het Veld
niet geteld
de zaden
en granen
verborgen
in de nevel
van het nieuwe
dat wacht en lacht
in de stilte
…
een landwinkel
in het bos
bewaakt
door een paar koeien
en een kindkoe
bij de opgang
hoe de waakkoe
toeslaat
en oorverdovend
loeit
tot ik haar aanspreek
en het geluid breekt
in zachte conversatie
een sensatie
in zichzelf
Volle maan
in aquarius
over zus en zo
vandaag
houden we het
bij Sus en So
onderweg
in het leven
omgeven
met al
wat schepping heet
op de fiets, ja!
schuil maar lieve kind
je vindt vast je weg later
nu praten we zachtjes
over het ware levenslied
zo de humor
van het leven
even wacht op
ons be-ademen
zo de lach
van een kindlicht
even wacht
op ons omarmen
zo sta ik op
sla draden om
en kom vooruit
tot we omsluiten
wat verloren
is geraakt aan
wijsheid en weten
sta daar maar
kijken naar het blauw
in de lucht
de straat zucht
in stilte nu alle leven
vakantie
kinderen
slapen en waken
nu elders
vertel maar
daar in het blauwe
wie jij bent
een
in spin de bocht gaat in
in spin de bocht gaat in
uit spuit de bocht gaat uit
op de fluit speelt de bard
een nieuw licht levenslied
jouw leven
omgeven
door een huid
met haar
jouw leven
waar je hart
klopt in jou
vol jij
jouw dagen
dragen je
door tijden
alleen
met je Geest
die geneest
en verzoekt
te zijn
jouw eigen pad
lief mensenkind
jij lief klein wezen
in dat perspectief
beloof ik jou
dat alles wat
het gebouw hersteld
wordt verteld
en gedaan
De relatie
tussen jou
en mijn leven
vrij van dat
wat verkeerd zat
in ’t midden
mooi dit geven
om stilte
geweven
gerechtigheid
rechtvaardigheid
eigenzinnigheid
de tijd glijdt
als het stil wordt
het bord gekeerd
jongleert met dood
uit leven
Draag zacht
water
naar de zon
adem lucht
vol groen
binnenin
Over de top
domineer je
de dagen
van de mensen
om je heen
alleen
omdat je
bronstijd
is vervallen
in lege hulzen
dit stille lied
van bloemen
wiegend in wind
mijn hart zingt
geraakt laat
het moment zien
wat leven
leefbaar maakt
en dan dat beeld
van die tractor
half in het water
geschater kolkt
…
…
…
waar het wiel
draait en spint
begint
de dag
vol lawaai
een haai
maait de heg
Buiten in de tuin
op een groot terras
was het zopas
een aangenaam
ontwaken
met koffie brood
en vruchten
blauwe luchten
met witte wolken
bevolken
de zonnige
vrije vrijdag
Het draait
en rolt
stolt
asfalt
en beweegt
pluimen
van rijpend
graan
de storm
over ons
regen
valt
wind
waait
de dag
zwaait ruw
leugens
bedrog
maar ook
liefde
als jij
dat
leeft
als ik denk
water als wijn
inschenk, zijn
wij dan vrij
en open
of toch niet?
in een beweging
tegenover
de stilte
het geruis
van misleiding
te herleiden
naar een voorval
ooit op aarde
gevallen …
in een beweging
met volle hand
de stilte
het geruis
van zomer fruit
in een dorps
paradijs
reflecterend draag ik traag
een zaadbal mee omhoog en
laat haar landen in een veld
waar geen held nog durft
te zijn
biddend met handen hoog geheven
weven we onze dromen als rag
over een dauwrijk landschap dat
stap voor stap de Aarde wederom
hersteld
stil vangt zij de maanstralen
verhalen van verloren zielen
vallen op de mosbodem
onder grote cederbomen
die hun sapstromen in dromen
naar de hemel zenden
en haar wijsheid ter
aarde dragen
Iedereen hoort erbij
ongeacht ras, kleur en geslacht
het leven lacht in de zon
we dansen en onder het balkon
dromen we cirkels
met regenboogtaart
wikkelen levenslessen in
cultuur, contact en respect
foto: René vd Brandt
mensen boven regels
tegels ingekleurd als
zebrapad, dat straalt
het beste in ons bovenhaalt
het water
de aarde
ijle lucht
een vuur
het is ether
die het centrum
van jouw zijn
verbindt
een lint
zweeft in de wind
je innerlijk kind
hervindt
de weg
omarm jezelf
heb compassie
luister
mededogen
de sleutel
De Wijsheid:
Ik hou van jou en ben het niet eens met wat je deed/doet …
het hart
klopt
in jou
ben jij trouw
aan je geboorterecht
leef jij als mens
of als Persoon
gewoon omdat
je niet beter weet
vergeet alles wat je hebt geleerd
en delf je oorsprong op
…
…
…
een hart
klopt
in mij
ik ben trouw
aan mijn geboorterecht
…
…
…
het groot machtige krachtig gevat
in nazisme, communisme
de uitersten van het midden
brengt oorlog, haat en tegendraads
opstaan tegen elkaar
waar bloed vergoten
door de zelf genoemde
groten der Aarde
uit de hemel gevallen engelen
bengelen aan zijden draden
welk pad bewandel jij
en jij en jij
opdat wij mensen
de grenzen vinden
van het geheim
dat vrede brengt
dans je met
de polen
bevecht
je het slechte
of zoek je dialoog
met het oog
op menszijn
ondanks
dankzij
alle levenspijn
de afstand
tussen hoofd en hart
groter
dan de omtrek
van de Aarde
hecht geen waarde
aan je denken
als we de wijsheid
uitschenken
voor het weten
uit
sluit de cirkel
zich nimmer
balans tussen
zwart en wit
in het gelid
of spiralerend
jonglerend
met de tijd
…
…
…
een mandje
met rood
smaakrijk
de kleur
zo passioneel
het hart
de liefde
vol vuur
inspiratie
gevat
in vuur
puur genieten
van creaties
die de naties
voorbij
vrijheid
in denken
en doen
vragen
vanuit respect
voor Al wat IS
neem jij de tijd
de weg naar vrijheid
in te vouwen
tot het hart ademt
heropent en het kind
haar licht hervindt —
Zwart en bijna wit
het zit elkaar
op de huid
loopt in en uit
elkaar en over
de rand op
een stoeprand
zo de schittersteen
kijkt wit
om zich heen
een nieuwe cyclus
zonder einde
of begin in
het dragen
van vragen
lege dagen
vol verlangen
naar eigen liefde
ze belieft
het spel
te spelen zo
het ooit
is bedoeld
in liefde
vrede
ontvankelijk
voor alles
wat waar is
dan die ananas
in een zachte soufflé
jas van deeg
met als das
een blauwe bes
onder een laagje
koel kokos ijs
de prijs waard
niets gespaard
alles afgelikt
we blikken terug
op een heerlijke avond
met aan het einde
regen als ultieme zegen
Drie soorten saté
met zijn tweeën zes
we spreken zacht
waar plantaardigheid
mee veert met de kaak
een romige smaak schept
jongleert het gerookte vlees
tussen de bewegingen
van de knakkende kaak
raakt een woeste rooksmaak
het zacht malse hart
We waren vergeten
hoe het kon zijn
op ons Oude Dorpsplein
onder de hoge bomen
die ruisen in de wind …
Voetbalvrij eten
ze waren vergeten
dat te vermelden
De helden genieten
van zondagavond rust
uit een (on)bewust
verleden …
Vijf deeghapjes voor twee
krachtig knapperig
van buiten
zacht hartig
pittig zoet
zilt zacht
van binnen …
het doet
je smaakpapillen
goed
bevrijd jij jezelf van de ketenen
van misleiding en onbegrip
als een kip zonder kop rennend
niet herkennend waar
de slachter staat
in een zacht beseffen
dat de bessen rijp zijn
een rode vrucht
zucht in de zon
kon ik maar smaken
een tong rapen
genot doen ontwaken
genieten in dat moment
van ongekend
samengaan
ik offer mij graag op
om mensen te voeden
met mijn voedselrijke
kracht
angsten voorbij
vrij van twijfel
hevelen wij het
gesprek over
Moeder Aarde
voedt fysieke
dromen waarin
liefde regeert
zomaar een gesprek
geen gebrek
aan waardevol ontmoeten
in een groeten
rond een bus op de markt
geparkeerd rond meldt
misdaad
anoniem
stiekem denk ik waarom
wanneer ook het grote
slechts het kleine naast je
wordt gezien
misschien is het risico
voor het echte ontrafelen
nog te groot
ik begroot mijn kans
en dans mee op het ritme
van gedeelde
ervaringen
een hand stroomt vol
met voedende dromen
uit het verre eindeloos
zwarte gat, waar leegte
nog inspirerend vol is
een hart stroomt vol
met spelende beelden
uit het nabije verloren
gewaande innerlijke
kind, gestorven in haat
van het duister voor
onschuldig licht dat leven
als gedicht schrijft
ik bid 
handen
op het hart
open naar
de hemel
ik bid
dromen
uit het hart
open naar
de aarde
waar zwart en wit
zon en blad
schaduwen werpen
kleuren gedempt
afgestemde
stille schoonheid
Rob de Groot
zo een klein geheim
van het vlinderkind
dat stiekem en stil
luistert naar de wind
die speelt
met blad
en licht
rond een zacht
landen in mij
uit een midden
buitenom
we krommen
onze handen
om een laatste
strohalm die
groeit in brak
water welke
later dan ooit
van binnen
schijnt
na regen
en voeding
voor de aarde
landen
tropische sferen
bij het ontwaken
in mijn dag
Laat komen
beweeg traag
mijn maag keert
om en weer uit
laat stromen
beweeg lief
mijn voeten
in en weer uit
de baan vol
voelen en
meer nog die
ene wijsheid
hatsjie
hatsja
hatsjoe
kriebels
griebels
bibbers
nee geen ziekte
met koorts
hoewel het
hooikoorts heet
deze dagen weet ik weer
waarom
gedragen door zomerz
otheid
en een tijd vol vragen waar het lijden
voorbij gaat aan Saturnus’ eigenwijsheid
gedragen door vrouwen die weten
vergeten waarden en kennis verhaald
vertaald naar het dagelijks leven gegeven
en geborgen
in haar
De vrouw staat met haar handen
gericht naar de hemel, zo half
gevouwen voor haar volle buik
ze vraagt om liefde en voeding
gericht naar een leven hier
beneden op een stoffelijke aarde
Het kind springt op en zingt
met vol eindige zielentaal
de moeder zonder omhaal
toe
dat moment dat je niet meer weet hoe te kijken, te ademen, je keel opgezet
van de kapok pluizen die hun leven zoeken op de golven van een zomerwind
in het helen
zacht gedragen
in de wind
licht schittert
doorheen bladeren
van de zon
In het diepste
van je hart
weten dat harde
noten gekraakt
zijn
Andere meningen
lenen getuigen
buiten door
ik hoor in
de zon
in een zachte dans
spelen kleuren
over het hogere
tot in het midden
van een wezenlijke
symboliek
die ontstaat
in het spel met
kleuren van de hemel
die landen op
de aarde …
in de armen
van een zachte
zomerwind
waar wolken
geremd door Haarp
daar gezien
in vogelvlucht
zag ik je neef
zweven daar
boven landen
vol bloemen en
gemaaid gras
speel met mij
onder boom
laat de stroom
vol inspiratie
maar komen
draag mij als de zon
duistert en de maan
haar nieuw gezicht
naar buiten richt
draag mij als de zon
duistert en stormen
energie ons raken
een dichte kracht
goden lopen af en aan
we zien ze niet
het lied klinkt voort
heb je gehoord?
wegen bewegen
tegen stromen en bomen
wuiven schittering
eet je mee
dan haal ik kip
kip is niet op zondag
zo wij hem willen
dus satĂ© …
nee, anders dan gewend
we krijgen ongekend
lekkere stokjes
smaakvol en zacht-scherp
met rijst, komkommer en saus
eet je mee, dan haal
ik babi erbij
ideaal voor een
ketonische gast
de smaak verrast
ons alle drie
ik zie
herhaling
ontstaan
spelen wij wevend
zweven langs de werelden
tussen sterrenstof
maken kinderen het hof
tekenen duizend dromen
Hoe trouw
ben jij
aan jezelf
het leven
jouw gegeven
tijdens
of eigenlijk
negen maanden
voor je geboorte?
Hoe onzeker zijn wij
gemaakt over levenskracht
alle macht
uit handen gegeven
in een overleven
als slaaf
die Farma
-godgeklaagd-
van de mens
heeft gemaakt
Daar rond 1900
toen olieresten
goudmijnen
mochten worden
in handen
van een paar
gelukkige rijken
hoe eigen wijs
mogen wij zijn
nu de pijn
azijn
in wonden drupt
het verdienmodel
geoptimaliseerd …
leert de mens
wie God speelt
en God is
Petra van Wijk
daar op een nest
vier mooie
een afwijkende
het zwart grijze zwaantje
als haantje
de laatste
ze zitten daar
veilig op afstand
bewaakt
het maakt
niet uit
het leven
waakt over het lot
tot het eindigt
in oneindigheid
buiten plaats en tijd
daar op een nest
mooie kinders
aan het water
overgelaten
aan het nest …
waar dagen slijten
in gestolen leeftijden
rooft de hellehond
geboren mensenlevens
tot in het oneindige
de bruid van het leven
omgeven door lege
treinstoelen en zwoele
luchten waar onweder
dreigt en druppels vallen
ter plaatse genegen genoten
van de kunst en cultuur van
een oude dierbare Hanzestad
het zat mee en tegen alle
verwachtingen in
kon ik reizen op een voor
mij veilige wijze …
Living art
waar sterren stralen
halen we liefde binnen
in een open hart
schuifpui open
een geur vol van seringen
lieve regenbui
in het trage
hoogverraad
in het hoge
heilige
in het lage
duistere
in het lieve
omarmen
waar woorden dansen
door een overdadig
kruidig grasland
landen wijsheden
in een open gesteld
vrouwelijk hart
waar intuĂŻtie roept
in een lavendelland
vol bijen en vlinders
vinden we gehoor
oren open voor haar
de godin van leven
Een schepje
een snoeischaar
een bezem
ramen niet gezeemd
wel ruimte geclaimd
waar groen uitschiet
de ochtend verliet
mij voor de middag
en zag
dat het goed was
of beter is
waar het verbinden
in een heilig huwelijk
een afschuwelijk beeld
dat onderdeel is
van een dodelijk plan
voor het leven op aarde
waar het verbinden
in een heilig huwelijk
een helend gouden spel
dat onderdeel is
van een liefdevol plan
voor leven als mens die
de menselijkheid altijd omarmt
een project
met senioren
die naar behoren
de regels volgen
kansen zoeken
hoe motiveer je
mensen en keer je
geraniums om
tot stralende bloemen
voluit bloeiend
die het leven waar
benoemen dat schoonheid
van binnen naar buiten
wil bewegen en dansen
beperkingen worden kansen
bewegen tegen stijfheid
eenzaamheid als leef tijd
voor een ieder
die Leven wil met Lef
Gefeliciteerd met de prijs van € 20.000,00
In een stil moment
tussen waken
en slapen
steken we een cent
in het begin
van een eindeloze
gevaren driehoek
zacht zoekt het oog
een droge plaats
om te rusten
in de Grote Storm
waai zacht
zonlicht in
mijn haren
straal mij warm
waar de wereld
zo hard en koud
waai zacht
het frisse groen
als glitter
en slingers
voor onze dag
samen in
het leven
geroepen door
de Grote Geest
In het licht
van een zomerdag
mag het iets
meer uit minder
hout gesneden
brood met kaas
zijn
Wortels en Willy Wortel
vangen bot en fluiten
de vogels hun liefdeslied
je ziet
ze vluchten voor
een buizerd
en vis waakt
bij een reiger …
Een terras
dat open was
kopje koffie
cappuccino
met een stukje
lemon-merinque taart
dat zacht zoete
met het frisse van
citroen op een
verend bed van cake
die doorweekt is
met zoete zaligheid
zacht gebakken eiwit
zit doorlopend op
de cake
zuiverder dan slagroom
die lactose rijk
te kijk gezet wordt
bij dat laagje eiwit
dat zacht op de top zit
en ons verlangen
naar de zomer vult
op een terras
dat open was
Rons’ gebakken banaan
als zoete kracht geboren
geschapen ter laving
van de smaakpapillen
dat harde in het zachte
culmineert duizendvoudig
warmt mijn mond
de maag
vraagt om meer
Rons’ Nasi Tjampoer
met en zonder vlees
gele rijst vandaag
romig en zacht
vindt het zijn weg
vangt de zachte kokosroom
van de bonen en witte kool
in smaakvolle happen op
ik klop op mijn maag
behaaglijk en genoegzaam
langzaam de lome
luie benen
op de stoel
Knoflook
bloedzuiverend
huiverend
adem ik haar
geur die zo
krachtig
machtig
mijn huid vult
Bloemen trekken bijen
hangen als bellen
hangen als bellen
trekken aandacht
bij dag en nacht
bij dag en nacht
zo in de morgen
het vol warme genoegen
dat zich de dag roept
gemberthee voor twee op bed
met anijs en C gezet
.
later het diner
waar de ronde huid de maag
behaagt in smaken
die knapperig berusten
in hyper actief maagzuur
.
nu is haar heling
het die tweedeling kalmeert
natuur laat rusten
een kleine kip
in een hip vel
gevild en geknoopt
genietbaar haar vlees
zacht, soepel, smaakvol
een bloedstollende
massage van de tong
zacht verwarmend
haar kraag gekruid en zoet
dit doet het goed
na uren in de buitenlucht
een zucht van genot
Nikmati makanan ini