IM Georgette

De laatste keer
bracht ik jou
je gedicht terug
een vlugge ontmoeting
met zoveel vragen
voor jou en mij
de laatste keer
dat ik je zag en sprak
het lag er niet bovenop
onze lichtvoetige band
gekleurd door liefde
onze passie voor creëren
en scheppen
lachen door tranen heen …
later zag ik je nog daar
waar ik vandaag
deze foto maakte …
liefde voor leven en schoonheid
of we nog even blijven
vroeg een dichtvriend
ja wij blijven
tot het leven
in lichamelijke zin
ons verlaat …

 

IK
Toen ik nog gewoon ik was
En alles heel gewoon was
Geen zorgen
voor morgen
leven met passie
geen regen maar zon zie
tot de ziekte kruipt onder je huid
er in het sterke lijf een invalide schuilt
dan begint het gevecht
want zo ben ik niet echt
thuis zitten in je eentje
geen enkel steentje
voeg ik toe aan de maatschappij
ik hoor er niet meer bij
Dan komt de dag dat je de kracht weer vindt
Dan kan je weer terug naar het onbezorgde kind
Het ging niet vanzelf het was een strijd
Die ben ik nu meestal kwijt
Dan ben ik weer ik
Gewoon ik.
IK
Georgette Goené
juni 2022
RIP juni 2023

Geef een reactie